Η καραμέλα περί της χιλιοειπωμένης οικονομικής ‘κρίσεως’ μετετράπη σε ένα παρατεταμένο ξεροστάλιασμα με υφή γλυκού σιέλου το οποίο λειτούργησε ως εναλλαγή στην βαριά αλμύρα που προήλθε απ’ τον κορεσμό των λουκούλλειων γευμάτων της μετά-ΟΝΕ εποχής του μειοδότη Ααρών Αβουρή, των γλεντιών που συνοδεύονταν από κραιπάλες απροσμέτρητων ποσοτήτων ψητού. Απ’ την ανέμελη γαστριμαργία και το ψητό περάσαμε στην εξίσου σκοτεινή εποχή που μια ολόκληρη κοινωνία κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα ή έχει μετατραπεί η ίδια σε κάρβουνα. Τα χρήματα, ως άλλα ανεμοσκορπίσματα και τίποτα άλλο στην πραγματικότητα είναι, δόθηκαν και πάρθηκαν πίσω το ίδιο βίαια, διασκορπίστηκαν ασύδοτα στα πέρατα του ελληνικού ορίζοντα, κατασπαταλήθηκαν με περισσή μανία λόγω των επίκτητων στερητικών συνδρόμων που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενεές, άλλοτε ακολουθώντας υπόγειες διαδρομές στις offshore εταιρείες, καταλήγοντας στους πολυδαίδαλους τραπεζικούς λογαριασμούς ‘αγνώστων προσώπων’ και άλλοτε ωθώντας τους κατόχους τους σε σάλτο μορτάλε.
Η μετάβαση από την εποχή της ανώνυμης κατοχής στην εποχή της επώνυμης σπάνης, όσον αφορά τα ημέτερα τεκταινόμενα στον ελλαδικό χώρο, επέφερε πλείστες αλλαγές σε ισάριθμους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Το πέρασμα από την υπεροπτική κομπορρημοσύνη εξαιτίας της κατοχής χρημάτων και θέσεων στην ανθρωπιστική ελεημοσύνη εξαιτίας της μη κατοχής χρημάτων και θέσεων συνετελέσθη κι αυτό με τη σειρά του.
Η υποκρισία βασίλευσε δαφνοστεφανωμένη απ’ τα θύματα αυτής, όχι απ’ τους θύτες της υπαρξιακής συντέλειας, όπως θα μπορούσε να προβλέψει κανείς. Ο κλαυσίγελος παρέδωσε τη θέση του στο επίκτητο μοιρολόι της νεοελληνικής κοινωνίας. Το τείχος των δακρύων απλώνεται παντού πια κι όχι μονάχα στην Ιερουσαλήμ. Η Νέα Ιερουσαλήμ απλώνεται παντού και μας απειλεί με αφανισμό. Η καπελωμένη κλάψα και ο παραπληγικός οδυρμός των δύο ταχυτήτων εμποτίζουν την παγκόσμια κοινότητα με τα ίδια συστατικά. Του υποσυνείδητου μίσους και του προτεινόμενου ξεπεράσματος, μέσω υπαγορευμένων εξτρεμιστικών λύσεων. Μια εξ αυτών είναι ο βλογιοκομμένος ξενύχτης ‘μαχητικός αντιφασισμός’. Όντας πασπαλισμένος με ανεξέλεγκτες βολονταριστικές ψείρες ανατροπής, σε συνδυασμό με γερές δόσεις ερυθροχμερικού μιλιταντισμού απορρέοντος του πρακτορίστικου υποχειριασμού των από διάφορες στοές και υπηρεσίες, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από το άλλοθι ενός καταρρέοντος συστήματος εκ των έσω.
Η δολοφονία των δύο Ελλήνων συναγωνιστών μας στο Νέο Ηράκλειο αποτελεί το επιστέγασμα όλων των θεωριών και όλων των εικασιών. Το πέρασμα από τις εικασίες στις αποδείξεις συνετελέσθη. Το φαύλο δημοκρατικό καθεστώς, όποιον μανδύα κι αν χρησιμοποιεί, ξεδίπλωσε τη φύση του. Μας απέδειξε πως η Δημοκρατία όταν απειλείται, αλλά και όταν δεν απειλείται, παραμένει η ίδια κι απαράλλαχτη. Σκοτώνει προκειμένου να εδραιωθεί, σκοτώνει για να διατηρηθεί, σκοτώνει όταν απειληθεί. Αυτός είναι ο υποκριτικός ανθρωπισμός της. Αυτός είναι ο λόγος της άμεσης απόρριψης και αμετάκλητης συντριβής στο σύνολό της και της εκπαραθύρωσης από την πολιτική ζωή της πατρίδος μας. Απ’ την απόρριψη αυτή εκπηγάζει η επιθυμία της ανάδυσης ενός νέου πολιτειακού συστήματος.
Στην άθλια προκήρυξη των αστοιχείωτων δολοφόνων των δύο συναγωνιστών μας αποτυπώνεται το ύφος και η ποιότητά των. Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές δεν ξεγελάστηκαν από τις σπασμωδικές καταδίκες από ορισμένους κροκοδείλιους κλαυσίγελους ανένταχτων αριστερών, πολύ περισσότερο δεν πέσαμε στην παγίδα της ισοπαλίας των δύο άκρων την οποία μας επιφύλασσαν αριστοτεχνικά.
Πρέπει άπαντες να κατανοήσουμε πως η δικτατορία στην Ελλάδα είναι πρωτίστως πνευματική και ύστερα πολιτική, οικονομική ή ό,τι άλλο. Οι φορείς της έχουν καθυποτάξει το ποίμνιο σε μια υπαρξιακή υποτέλεια. Οι λέξεις φανερώνουν τις σκέψεις μας, τις ιδιαίτερες προτιμήσεις μας, τις θέσεις μας. Γι’ αυτό και κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές. Όποιος ορθώνει ανάστημα και λέει δίχως φόβο αλλά με πάθος την αλήθεια, δίχως πελατειακές εξαρτήσεις και δίχως να ομιλεί την γλώσσα των παραμορφωτικών μιντιακών φακών, οδηγείται στο απόσπασμα της Δημοκρατίας.
Οι ηλίθιοι αντιφασίστες, οι ασυνείδητες μαριονέτες που κουνιούνται καταπώς από τον εκάστοτε υποβολέα που κρύβεται πίσω από τον θεατρικό πολιτικό μπερντέ, δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να δολοφονήσουν δύο νέους ανθρώπους, υπηρετώντας βλακωδώς τις υπαγορεύσεις της δημοκρατικής εξουσίας. Το ελεεινό καθεστώς της κλεπτοκρατικής δημοκρατίας αντιλαμβάνεται τα πάντα ως μια ευθεία γραμμή. Αυτό το συμπέρασμα αρκεί από μόνο του ν’ αποδείξει πως αυτή η αντίληψη για τους υπηκόους μπορεί να μεταστοιχειωθεί κάλλιστα στην αντίστοιχη ευθεία γραμμή του εγκεφαλογραφήματος των δύο νεκρών συναγωνιστών μας.
Η Δημοκρατία σημαδεύει και οι μαριονέτες της εκτελούν. Πάντοτε έτσι γινόταν, όμως πάντα έτσι θα γίνεται; Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές δεν διαθέτουν δηλώσεις μετανοίας. Οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές ορκίζονται ανένδοτο εθνικοεπαναστατικό αγώνα, δεν αναγνωρίζουν το φαύλο δημοκρατικό καθεστώς, δεν το νομιμοποιούν σε καμία έκφανσή του, δεν υποτάσσονται ποτέ σ’ αυτό, δεν το υπηρετούν στο ελάχιστο, δεν θέλουν τον οίκτο του, ζουν για την καταστροφή του. Χτες, τώρα, πάντα, ες αεί…
‘ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΗΜΑΣΤΕ, ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΘΑ’ΜΑΣΤΕ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ. ΑΝ ΖΟΥΜΕ, ΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΟΥΦΑΡΙΑ ΣΑΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ!’
Ριζοσπάστη Εθνικιστή, τα χρυσά τούτα λόγια κάνε τα πράξη. Μη λογαριάσεις το κόστος. Δεν υπάρχει γυρισμός στον αγώνα μας. Αν ζούμε, ζούμε για το αιώνιο συναπάντημα με τους ήρωες της Φυλής μας.
ΥΓ: Το τελευταίο διάστημα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια ‘ανεπιβεβαίωτη’ λίστα, από τις πολλές που κατά καιρούς κυκλοφορούν και άλλοτε επιβεβαιώνουν και άλλοτε παραπληροφορούν, αποτελούμενη από εκατοντάδες ονόματα ‘Ελλήνων’ Μασόνων που θεωρούνται ‘επιφανή’ πολιτικά πρόσωπα του δημοσίου βίου της Ελλάδος. Στη λίστα αυτή, μεταξύ άλλων πολλών, αναφέρεται το όνομα του ολετήρα της Ελλάδος και εν τοιαύτη περιπτώσει πατρός του ‘μεγάλου διανοητή’ Γιωργάκη ή Jeffrey, συγκεκριμένα του κλαρινογαμπρού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Ο καταγγέλλων αναφέρει πως ο αποθανών πρώην πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων πολλών, υπήρξε συνιδρυτής του μαρξιστικού περιοδικού ‘Ξεκίνημα’. Με αφορμή αυτή την πληροφορία, μήπως θα μπορούσε να μας εξηγήσει η γκριζομάλλα, κατά Πλεύρη, κυρία της παρακρατικής οργανώσεως Y.R.E (=Νεολαία Ενάντια στο Ρατσισμό, Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση ‘Ξεκίνημα’, κ.α.) τι είδους σχέση τον συνδέει με το βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ; Ο Γιωργάκης ή Jeffrey, εντελώς συμπτωματικώς, είναι Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ποιος ξέρει, ίσως οι πατεράδες τους να τραγουδούσαν μαζί, κάπου-κάποτε, το γνωστό συμμοριτοτράγουδο ‘πάλης ξεκίνημα’…
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΥΡΩΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ!
