Ο αξεπέραστος οραματιστής του νέου Ελληνισμού Ίων Δραγούμης παραμένει πάντοτε επίκαιρος και φωτεινός οδοδείκτης για τους νέους ριζοσπάστες Εθνικιστές. Ο Εθνικισμός του είναι ένα κεφάλαιο που οφείλουμε άπαντες να μελετήσουμε σε βάθος.
Ο εκφραστικός Ίων Δραγούμης συνταιριάζει αρμονικά την επαναστατική φύση του εθνικισμού με την ιδέα της ανατέλλουσας ζωής που υφαίνεται μέσα από τον τραχύ τρόπο ζωής του εθνικιστή.
Τα στοιχεία της αυτοθυσίας και της ενεργητικής στάσης ζωής απαντώνται σε όλα τα γραπτά του. Πουθενά δεν αφήνει περιθώρια για σχολαστικότητα, συμβιβασμούς, υπολογισμούς. Ο Ίδας αντιμετωπίζει την ζωή μέσα από ένα ενεργητικό πρίσμα. Ο ενεργητικός άνθρωπος ταυτίζεται δίχως άλλο με τον Εθνικιστή.
Ας σταθούμε σε ορισμένες πτυχές του συνολικού έργου του. Μπορούμε να εμπνευστούμε από αυτές και να γίνουμε πιο συνειδητοί στην ιστορική μας αποστολή. Οι τίτλοι των περισσοτέρων έργων του είναι δεικτικοί της αντίληψης που είχε ο ίδιος για την ενεργητική στάση του ανθρώπου στα πράγματα.
“Τίποτε δεν είναι αδύνατο. Τα δυνατά από τα αδύνατα τα ξεχωρίζει μια ψιλή ψιλή γραμμή. Μα είμαστε τόσο κολλημένοι κάτω στα εύκολα, τόσο μουδιασμένοι που δεν μπορούμε να πηδήξουμε από πάνω από την ψιλή γραμμή”
“Ακουμπώντας στο έθνος μου να γίνω πιο άνθρωπος. Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του. Να θυμάται κανείς από πού βγήκε, που μεγάλωσε, ποιο έθνος τον ανέθρεψε. Μου αρέσει να βλέπει κανείς τους δεσμούς του. Αυτό θα πει ελευθερία”
“Ο εθνικισμός είναι μορφή ενέργειας. Όλοι λοιπόν οι ενεργητικοί άνθρωποι είναι εθνικιστές, είτε το ξέρουν είτε όχι. Ο διεθνιστής είναι στοιχείο θανάτου για το έθνος του”
“Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει τους μπάτσους του Τούρκου, που είναι σκλάβος του φόβου του. Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα. Τον κυνηγάς και κρύβεται. Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει. Τον σκοτώνεις και σωπαίνει”
“Μόνο εμείς, όσοι νοιώθουμε την δική μας την πατρίδα, μπορούμε να νοιώσουμε και των άλλων τις πατρίδες. Πρώτα πρέπει να νοιώσω τον εαυτό μου καλά, έπειτα καλά το έθνος μου και έτσι φθάνω στην ανθρωπότητα. Όσοι λένε πως είναι κοσμοπολίτες και δεν περνούν από όλα αυτά τα στάδια δεν μπορούν να νοιώσουν την ανθρωπότητα”
“Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώσει το έθνος του. Να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι και να φαντάζομαι μόνον πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας. Δεν είναι εύκολο να πείσεις ένα έθνος. Εγώ βλέπω τόσα πράγματα που πρέπει να γίνουν και όμως οι άλλοι Έλληνες τα βλέπουν αλλιώς. Αν είμαι δυνατός θα τους πείσω”
Αυτές είναι ορισμένες μόνο πτυχές του συνολικού έργου του. Πρόκειται για ένα ιδεολογικό έργο καθαρά βιωματικό το οποίο συνοδεύτηκε από μια ανάλογη στάση ζωής και έναν ένδοξο και συνάμα τραγικό θάνατο από τα Βενιζελικά “Δημοκρατικά Τάγματα”, όπως επίσημα τουλάχιστον έχει καταγραφεί στην ιστορία.
Είναι βέβαιον ότι η Δημοκρατία πάντοτε εμίσησε τους Εθνικιστές και τους άσκησε λυσσαλέα πολεμική σε κάθε περίσταση. Ο Εθνικισμός στην καθαρή του μορφή όντας ριζοσπαστικός και όχι κοινοβουλευτικός, αποτελεί την ιδεολογία των ανώτερων ανθρώπων και των θαρραλέων ψυχών. Ο Εθνικισμός απευθύνεται σε όλους εκείνους που λατρεύουν την ατομική θυσία και την ανάληψη ευθύνης των πράξεων τους. Τα μισόλογα δεν ταιριάζουν στους Εθνικιστές.
Ο Σοσιαλισμός του Δραγούμη είναι μοναδικός. Ο Εθνικισμός ερμηνεύεται κοινωνικά κατά τον ίδιον, αποτελεί δε αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνιών. Μονάχα μέσα από έναν υγιή και καθολικό ενστερνισμό της ιδέας του Έθνους, μπορεί να προοδεύσουν πολιτισμικά οι κοινωνίες. Το μήνυμα του είναι πανανθρώπινο. Μολονότι ο Εθνικισμός του Δραγούμη είναι αυστηρά Ελληνικός, δεν περιχαρακώνεται στα στενά όρια ενός αρτηριοσκληρωτικού αυτοκρατορικού πατριωτισμού.
Ως Ριζοσπάστες Εθνικιστές και Σοσιαλιστές οφείλουμε να εντάξουμε την ενεργητική φιλοσοφία του Δραγούμη με τρόπο βιωματικό στην αγωνιστική μας ατζέντα και να συμφιλιωθούμε με το να δώσουμε αν και όποτε αυτό κριθεί απαραίτητο ακόμα και το αίμα μας για την Ιδέα του Έθνους και της Φυλής, τιμώντας κατά τον πιο ανδρείο τρόπο τον ύψιστο τίτλο τιμής, αυτόν του Έλληνα Εθνικιστή. Ο φλογερός ιδεαλισμός του ας αποτελέσει έμπνευση για όλους μας! Μια σκέψη πρέπει να μας καθοδηγεί.