Δεν είναι το λάντσιον μιτ, ούτε οι μαύρες παπαρούνες και τα ροζ τριαντάφυλλα. Αυτό που λείπει από τον εθνικιστικό / εθνικοσοσιαλιστικό χώρο είναι η ουσία. Από φετιχισμό ρουχλιάσαμε. Η πατρίδα δεν προχωράει με καμία Παναγία, με κανένα Μωάμεθ ή Βούδα με την υπάρχουσα διάταξη σ’ αυτόν. Τα υπάρχοντα κόμματα, οι μπανταρισμένες χαμηλοβλεπούσες της Σαουδικής Αραβίας, ο Big Sofo-Σχορτσιανίτης που έγινε Σοφοκλής αντί να έχει γίνει Σοκοφλής σε κάποιο κρεματόριο, τα πρόσωπα-θεσμοί που είναι υπεράνω κριτικής , οι μουχλιασμένες σαν το blue cheese ακροδεξιές ιδέες, όλα δείχνουν να χαρακτηρίζουν αυτό που λέγεται «χώρος». Όλα βασίζονται στην κομπίνα. Ποιος θα καταφέρει να ξεγελάσει καλύτερα ποιόν και ποιος είναι ο καλύτερος κομπιναδόρος. Βρε-βρε, για δες κάτι εξυπνοπούλια. Που ήσασταν κρυμμένοι τόσα χρόνια και δεν σας βρίσκαμε;
Αν το μαγαζί μου πουλάει την τάδε πραμάτεια, θα πουλήσω αυτό το σενάριο. Άμα δεν πάνε καλά οι πωλήσεις, θα σκεφτώ κάτι άλλο. Γοργόνες και μάγκες της φακής, δουλειά δεν γίνεται έτσι. Τα κοροϊδάκια πέθαναν. Σας πήρανε χαμπάρι. Στο τέλος οι αγνοί και ανιδιοτελείς αγωνιστές απογοητεύονται και μένουνε τρείς κι ο Χίμλερ. Δεν γίνεται δουλειά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εκεί βρίσκεται και η απάντηση γιατί συμβαίνει αυτό. Το κράτος ποτέ δεν θα άφηνε έναν εθνικιστικό χώρο να παίζει σε άδειο γήπεδο. Πως χειρίστηκε το κράτος αυτό κομμάτι, ψάξτε το, δουλέψτε το και κάπου θα καταλήξετε. Μην τα θέλετε όλα έτοιμα. Τα τελευταία χρόνια οι τσοπάνηδες πήραν τον πούλο στο χώρο. Δεν θέλουμε Φυρερίσκους, άντε και γαμηθείτε. Κανένας πάνω, συλλογική ηγεσία. Μάθατε όλοι να ζητάτε έναν Ηγέτη για να κρυφτείτε. Πουτάνες είστε και κρύβεστε από τον δειλό εαυτούλη σας; Άντε ρε, Go on, βγείτε στο κατάρτι να δείτε την τρικυμία. Να σας πιάσει η αρμύρα. Όξω, εκεί που δεν έχει ασφάλεια, δεν έχει τέσσερις τοίχους να κρυφτείς, δεν έχει μπράβους και τυπικότητες. Όξω, στην γύμνια του αγώνα, στις θέσεις μάχης. Εκεί όξω, που δεν έχει φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, αλλά πληρώνεις για οποιαδήποτε κίνησή σου. Δίχως πλάτες, μόνος και έρημος. Αλλά ισχυρός. Αυτή είναι η μαγκιά. Τι να σε κάνω ρε μαλάκα ψηφοφόρε που νομίζεις ότι έπιασες τον παπά απ’ τα αρχίδια επειδή αποφάσισες να ψηφίσεις εθνικιστικό κόμμα ενώ όλα τα χρόνια ήσουνα βολεμένος στα κόμματα εξουσίας; Ξέρεις κάτι; Σε έχουμε γραμμένο στα αρχίδια μας και δεν σε θεωρούμε συναγωνιστή. Θέλεις κι άλλο; Δεν είσαι καν εθνικιστής. Βρήκες καταφύγιο για να μην χάσεις τις αστικές σου συνήθειες. Τι έχεις να πεις; Τίποτα. Τουμπεκί λοιπόν και τράβα στην κάλπη. Εμείς κάνουμε άλλον αγώνα. Δεν μας κάνεις. Να περάσει ο επόμενος.
Σαν Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές έχουμε ξεκαθαρίσει προς όλους ότι μας ενδιαφέρει το καλό της Ιδέας. Ποια είναι αυτή η ιδέα; Ο Εθνικοσοσιαλισμός που περνάει μέσα από τον ηρωικό δρόμο του εθνικισμού. Για μας προέχει η ουσία του πράγματος. Ορισμένοι θέλουν να τα διαχωρίζουν, όχι γιατί βρίσκουν διαφορές, το αντίθετο μάλιστα. Θέλουν να βλέπουν διαφορές για να δικαιολογούν την αδράνειά τους και επειδή κατά βάθος είναι δειλοί πατριώτες της καρπαζιάς. Δεν είναι καν Εθνικιστές, πως θα μπορούσαν να είναι Εθνικοσοσιαλιστές; Ούτε που να το σκέφτεστε! Ο δειλός κρύβεται πίσω από έναν φιλοσοφικό μανδύα. Πότε τον φοράει αν έχει κρύο, πότε όχι. Είναι αυτό που λέμε «όπου φυσάει ο άνεμος, κατά εκεί πάω κι εγώ».
Δεν είναι αποδεκτός όποιος συκοφαντεί ή καπηλεύεται τον Εθνικοσοσιαλισμό για δικές του σκοπιμότητες. Οι ιδέες είναι ιερές. Η πολιτική αλητεία, το ρουσφέτι και η παλιαντζούρα του σανοπώλη μας είναι ξένα. Η αναπαραγωγή τους επίσης.
Οι Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές γεννηθήκαμε για να υπηρετήσουμε μια ιερή ιδέα. Το φανερώνουν όλες οι πράξεις μας. Δεν θέλουμε να καπηλευτούμε ποτέ τον αγώνα διαφορετικών ομάδων. Δεν θέλουμε να πουλήσουμε νταβατζηλίκι σε κανέναν. Αποτελούμε την σιωπηλή φρουρά της ιδέας. Οι πράξεις υπερισχύουν των κενών λόγων.
Θέλουμε να υποκινήσουμε σε δράση. Θέλουμε να σπάσουμε τα δεσμά που κρατούν σκλαβωμένους τους συναγωνιστές μας στην αποδοχή ενός προμελετημένου θανάτου. Δεν μπορούμε να περιμένουμε το αύριο. Το σήμερα είναι πιο κοντά.
Θέλουμε να μεταδώσουμε μια νέα αντίληψη. Ο ακτιβισμός πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη για όλους μας. Είναι λάθος να ακολουθεί κανείς ένα αρτηριοσκληρωτικό πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Πρέπει να εφευρίσκει ο καθένας μας δικές του μεθόδους δράσης, ώστε να τις διοχετεύει στον κύκλο του. Οι πολλές κινήσεις θα βρουν μιμητές, κάτι το οποίο δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Δεν κάνουμε ανταγωνισμό προϊόντων ή ποιος θα πουλήσει στην καλύτερη τιμή. Αγώνα κάνουμε και όποιοι μπορούν να κάνουν περισσότερα, ας τα κάνουν και εμείς θα τους επικροτήσουμε. Αν παραμείνουν αδρανείς, θα τους φερθούμε όπως τους αξίζει. Η ματαιοδοξία και το μονοπώλιο ανήκουν στους καρεκλοκένταυρους κομπλεξικούς. Εμείς έχουμε κέρδος μόνο όταν η ιδέα έχει κέρδος. Σπαθάτες κουβέντες.
Φτύστε τους αρχηγίσκους, τους προβοκάτορες της ιδέας, τις σαλαμάνδρες της σοφίας και εφαρμόστε τι δικές σας τακτικές. Κάντε τις δικές σας τακτικές νόμο για τους άλλους. Κάντε τους συναγωνιστές σας να σας θεωρούν πρότυπο που θα το ακολουθήσουν στην δική τους αυτόνομη πορεία. Κάντε τον δικό σας αγώνα και αγνοήστε τι κάνουν οι άλλοι. Αν προσθέτουμε κάθε μέρα από ένα λιθαράκι, αυτόνομα ο καθένας μας, η ατμόσφαιρα θα δημιουργηθεί και το κίνημα θα γεννηθεί. Τα κινήματα γεννιούνται και γαλουχούνται στους δρόμους, στις συγκρούσεις, ποτέ στους διαδρόμους κα τα σαλόνια των κομματικών επιτελείων. Η ιστορία το έχει αποδείξει. Οι καταξιωμένοι ανά τον κόσμο αγωνιστές της ιδέας δεν ανήκαν ποτέ ή τουλάχιστον επί μακρόν σε «εθνικιστικά» κόμματα. Τα κόμματα σκοτώνουν τον ιδεαλισμό και τα οράματα των ρομαντικών αγωνιστών. Τα κόμματα ποτέ δεν συγκρατούν τους αγωνιστές. Όσοι θέλουν να αγωνιστούν, βρίσκουν το δρόμο τους. Όσοι θέλουν να αγωνιστούν έχοντας επαναστατική φλόγα, μοιραία δεν θα περιοριστούν στην δομή και την τυπολατρεία ενός κομματικού μηχανισμού. Θα εγκαταλείψουν και θα αναζητήσουν το δικό τους μετερίζι. Ποιο θα είναι αυτό; Οτιδήποτε. Που θα το βρουν; Οπουδήποτε. Πως θα το βρουν; Με κάθε μέσο. Ακόμα και η «κατά μόνας» δράση είναι θεμιτή και επιζητούμενη.
Θέλουμε την ατομική πρωτοβουλία. Πάρτε την ευθύνη. Σταματήστε να πιπιλάτε το δάκτυλο σαν μικρά παιδιά. Ο αγώνας έχει νίκες, έχει και ήττες. Όλα έχουν τη γοητεία τους. Πολεμήστε αυτό τον μίζερο και σχολαστικό εαυτό σας. Μην υπολογίζετε τη ζωή σας βάσει των κεκτημένων σας στον υλικό κόσμο. Όλα είναι εφήμερα. Η δόξα μένει για πάντα. Θέλουμε το λιτό κλέος. Θέλουμε τη φωτιά του αγώνα. Μόνο αυτό αξίζει! Εμπρός, Α.Μ.Ε!
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
Σύντροφοι και Συντρόφισσες από τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά.
