Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

JOHN DOE: VIGILANTE (2014)










Μία αυστραλιανή παραγωγή που αφήνει πίσω της το 'V For Vendetta' από πολλές απόψεις. Το 'V For Vendetta' καυτηρίασε την κοινωνική απάθεια και αποτύπωσε στην μεγάλη οθόνη πως μία πραγματική Συνωμοσία της Πυρίτιδας μπορεί να δώσει τέλος στον φαύλο κύκλο της Δημοκρατίας και της κοινωνικής αναλγησίας που διαιωνίζει το άδικο. Το V' For Vendetta' όμως είχε γίνει πράξη πολύ προτού βγει στους κινηματογράφους και γίνει μόδα και με την μορφή των Anonymous δικαστών του διαδικτύου. Ο Guy Fawkes που συμμετείχε μαχητικά στην Συνωμοσία ήταν ένας απλός στρατιώτης, όχι υψηλόβαθμος.  Πριν από μερικά χρόνια ένα μικρό, ανήλικο κοριτσάκι στη Λιθουανία αποκάλυψε στον πατέρα της ότι υπέστη βιασμό από έναν πολιτικό και έναν δικαστή. Εκείνος παρακολούθησε τους δύο υπόπτους και ηχογράφησε τις συνομιλίες τους από τις οποίες αποδεικνυόταν ότι ήταν ένοχοι.





Εστειλε τις κασέτες στην δικαιοσύνη και στα Μ.Μ.Ε της χώρας. Μετά από 1 σχεδόν χρόνο ο φάκελος έκλεισε και οι δύο κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Μία κοπέλα βιάστηκε και ο πατέρας της έψαχνε δικαιοσύνη σε ένα διεφθαρμένο κράτος. Τον έπνιγε το δίκιο του και αποφάσισε να πάρει το νόμο στα χέρια του. Αφού είδε ότι η δικαιοσύνη της Λιθουανίας δεν ήθελε την σύλληψη των δύο δραστών, ο Λιθουανός πατριώτης Drąsius Kedys τους ακολούθησε και τους σκότωσε. Ο Kedys έγινε λαϊκός ήρωας στην Ευρώπη όταν εκτέλεσε τον παιδεραστή δικαστή Jonas Furmanaviczius, ο οποίος ασέλγησε επάνω στην μικρή του κόρη και έτσι αποκάλυψε ένα ολόκληρο κύκλωμα παιδεραστών που περιελάμβανε και γνωστούς πολιτικούς. Τέτοιες υποθέσεις δεν είναι άγνωστο στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Θυμηθείτε την περίπτωση του κατά συρροή δολοφόνου παιδεραστή Marc Dutroux στο Βέλγιο, τον οποίο η βελγική δικαιοσύνη θα αφήσει ελεύθερο παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις αμετάκλητου χαρακτήρος και τα στοιχεία σε βάρος του. Ο Kedys είχε αποστείλει πάνω από 200 επιστολές για την υπόθεσή του και οι ένοχοι προστατεύονταν συστηματικά. Από την ημέρα της αυτοδικίας του, εξαφανίστηκε κυνηγημένος από τις αρχές. Το 2010, ο βρέθηκε νεκρός 30 χιλιόμετρα μακρυά από το σπίτι του και αναγνωρίστηκε από τα μέλη της οικογένειάς του. Δεν έχει δοθεί καμία άλλη πληροφορία για τον τρόπο θανάτου του και κυκλοφορούν διάφορες υποθέσεις. Στην κοινή λογική επικράτησε η άποψη ότι τα κυκλώματα παιδεραστίας που είχαν πολλά να φοβηθούν από την δράση του Kedys, βρίσκονται πίσω από την δολοφονία του. Κινήματα έχουν δημιουργηθεί σε όλη την Ευρώπη υπέρ του. Στη Λιθουανία θεωρείται εθνικός ήρωας. Η αδελφή του Kedys ίδρυσε ένα κόμμα με το όνομα 'Το Μονοπάτι της Αρετής' που απέσπασε ποσοστό 8% στις εθνικές εκλογές του 2012 στη Λιθουανία. Στη γειτονική μας Ρωσία, τα τελευταία χρόνια, αφότου αποφυλακίστηκε ο γνωστός Ρώσος Εθνικοσοσιαλιστής Tesak (κατά κόσμον Maxim Martsinkevich) δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του ιδίου, ένα underground δίκτυο ομάδων εθνικιστών και εθνικοσοσιαλιστών που πήραν τον νόμο στα χέρια τους, τιμωρώντας τους παιδεραστές, οι οποίοι ξεφεύγουν από την δαγκάνα του νόμου. Παρόλο που οι νόμοι στη Ρωσία είναι αυστηροί και οι αρχές λειτουργούν υποτυπωδώς αυστηρά, το αχανές της έκτασης της προσφέρει ανέκαθεν ένα ασφαλές καταφύγιο σε ειδεχθείς εγκληματίες και παραβατικούς. Με συντονιστή τον Tesak, οι ομάδες αυτές παγιδεύουν τα θύματά τους (τους θύτες δηλαδή, τους παιδεραστές) μέσω του διαδικτύου, όπου γίνεται όλο το αρρωστημένο παιχνίδι τους, ενώ όταν κλειστεί το ραντεβού με τον παιδεραστή, αυτός έρχεται αντιμέτωπος με ένα αυτοσχέδιο λαϊκό δικαστήριο που περιλαμβάνει μαγνητοσκοπημένο ξυλοδαρμό και ομολογία των εγκλημάτων τους, εξευτελισμό με τα μέσα της 'ηδονής', διαπόμπευση, δημοσιοποίηση και υφαρπαγή των στοιχείων του και άλλα.  Η υπόθεση της παιδεραστίας διαπλέκεται άμεσα με το οργανωμένο έγκλημα και αυτό όλοι γνωρίζουμε τι συνεπάγεται. Ανάμειξη προσώπων 'υπεράνω υποψίας', και φυσικά την συμμετοχή Εβραίων που κατευθύνουν την δράση του. Σε πολλές περιπτώσεις στην Ιταλία, έχει αποδειχθεί ότι οι Εβραίοι συνδέονταν άμεσα με την δράση αυτών των αντιανθρώπινων κυκλωμάτων που υπακοούν στις επιταγές του Ταλμούδ που προωθεί την παιδεραστία.




Το σύστημα, αποδεικνύει με κάθε του κίνηση ότι προωθεί την ανωμαλία και την διαστροφή. Πρόσφατα η ΜΚΟ 'Διεθνής Αμνηστία' τάχθηκε υπέρ της εφαρμογής ενός αμφιλεγόμενου σχεδίου υπέρ της αποποινικοποίησης της πορνείας, που θα περιλαμβάνει τους πελάτες και τους μαστροπούς, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις που έχει πυροδοτήσει με αυτήν την πρωτοβουλία. Το ψήφισμα, το οποίο προτρέπει να τεθεί σε ισχύ 'ένα νομικό πλαίσιο εντός του οποίου όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην εργασία της πορνείας θα αποποινικοποιηθούν' εγκρίθηκε κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Επιτροπής της μη κυβερνητικής οργάνωσης, που συγκλήθηκε στο Δουβλίνο με τη συμμετοχή 400 εκπροσώπων, ανακοίνωσε η Αμνηστία.



Με αυτά και με αυτά, η παραγωγή 'John Doe: Vigilante' έρχεται να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της μεγάλης οθόνης που σπάνια γνωρίζει ανάλογες παραγωγές. Η υπόθεση αφορά έναν πατέρα που βίωσε την κακοποίηση και την δολοφονία της ανήλικης κόρης του και έπειτα το άδικο από την απόφαση του δικαστηρίου. Ο John Doe έγινε τιμωρός κάθε αντικοινωνικού αποβράσματος που τύγχανε της νομικής καλύψεως των εγκλημάτων του. Στην παραγωγή, οι φράσεις που συμπυκνώνουν το νόημα όλων όσα γνωρίζουν οι πολίτες πως συμβαίνουν, αποτυπώνονται στον θεατή, παρακινώντας τον να δράσει και αυτός αποποιούμενος την κοινωνική απάθεια που τον καθιστά έρμαιο της δικαστικής και όχι μόνο εξουσίας. Ο John Doe φοράει την μάσκα του, πολύ πιο 'τρομακτική' μπορεί να πει κανείς από αυτή του Guy Fawkes, και αναλαμβάνει δράση. Ο John Doe τα βάζει με ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς, το οποίο σαστισμένο από την κοινωνική απήχηση που έχει ο αντίκτυπος της δράσεώς του, σιωπά. Η προβληματική που θέτει η ίδια η παραγωγή και ο σκηνοθέτης είναι κατά πόσο 'νόμιμο ή ηθικό' είναι το παράδειγμα του αυτόκλητου υπερασπιστή της νομικής ή ηθικής τάξεως. Και η απάντηση έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία μέσα από την αφοπλιστική λογική του 'δράστη'. Ο John Doe σκοτώνει έναν εγκληματία κάθε φορά, απολαμβάνοντας δίκαια, της προβολής των μέσων. Εμπνέει και άλλους μέσα από την προπαγανδιστική προβολή των 'εγκλημάτων' του να πράξουν αυτοβούλως με τη σειρά τους. Το αριστουργηματικό στοιχείο της κινηματογραφικής παραγωγής είναι ότι ο εκάστοτε θεατής μπορεί να προβληματιστεί ακούγοντας και τις δύο εκδοχές, του 'δράστη' και του 'θύματος'. Μπορεί να δει την υποκρισία που φτάνει υπό την επικρεμάμενη απειλή της ζωής στα έσχατα όριά της, μετατρεπόμενη σε κυνική ομολογία του εγκλήματος, η οποία φτάνει πολλές φορές έως σημείου μη μετανοίας, όπως μπορεί να δει την αστυνομία να αιτιολογεί την αργοπορία της στην σύλληψη του John Doe, αλλά και ένα μεγάλο μέρος της όλης υποθέσεως και πως αυτή διαπλέκεται με την παρεμβολή των μέσων. Ο φαύλος κύκλος της Δημοκρατίας που αθωώνει ειδεχθείς αντικοινωνικούς εγκληματίες αποτυπώνεται μέσα από έναν ακόμα φαύλο κύκλο που ανοίγει με την ανάληψη δράσεως από τον John Doe. Κατά την άποψή του, με την διάπραξη των εγκλημάτων κλείνει το κεφάλαιο της ατιμωρησίας τους, ενώ αυτό που έντεχνα μπορούμε να καταλογίσουμε δυνάμει ως 'αρνητικό' είναι ότι προβάλεται έμμεσα η θυματοποίηση των θυμάτων-αυοτυργών δολοφόνων. Ότι με την παραδειγματική τιμωρία τους, ανοίγει ένας άλλος φαύλος κύκλος, όπου τα μέλη των οικογενειών τους παρουσιάζουν το θύμα-νεκρό πια, ως ένα πραγματικό θύμα της βίας ενός 'παρανοϊκού' που πήρε το νόμο στα χέρια του αγνοώντας τις απφάσεις της δικαιοσύνης.  Το μότο της παραγωγής είναι το εξής: 'Μερικοί τον αποκαλούν ήρωα. Μερικοί τον αποκαλούν κακοποιό. Είναι ο John Doe, ένας συνηθισμένος άνθρωπος που αποφασίζει να πάρει το νόμο στα χέρια του. Ενοχλημένος από ένα σάπιο σύστημα δικαιοσύνης που αφήνει ελεύθερους βίαιους εγκληματίες, ο John Doe απονέμει δικαιοσύνη, ο μόνος τρόπος που γνωρίζει! σκοτώνοντας ένα εγκληματία τη φορά. Σύντομα προκαλεί αίσθηση στα Μέσα Ενημέρωσης και αποκτά φανατικούς οπαδούς, αλλά ποιος είναι στη πραγματικότητα: ένας στυλοβάτης της δικαιοσύνης ή ένας ψυχρός εκτελεστής; Εσύ αποφασίζεις'.




Στην εξέλιξη της δικαστικής περιπέτειας του Jonh Doe, δημιουργείται ένα κίνημα υπερασπίσεώς του, αλλά και των πράξεών του, ως δίκαιες και καταλυτικές για την απονομή του δικαίου σε μία κοινωνία που τελεί εν αδίκω. Δημιουργείται το κίνημα 'Speak for the Dead' ή 'S4D' που η σκηνοθεσία επιχειρεί ίσως να το προβάλει ως 'ναζιστικό'. Ο ηγέτης του κινήματος φοράει περιβραχιόνιο και υψώνει την δεξιά γροθιά, ενώ από τα πλακάτ των διαδηλωτών του κινήματος δεν λείπει ο εθνικιστικός κέλτικος σταυρός. Εδώ υπεισέρχεται το ερώτημα: Ο σκηνοθέτης τι προσπαθεί να επιτύχει; Να παρουσιάσει τις συνέπειες ενός πραγματικού κοινωνικού δράματος ή να ορίσει τεχνηέντως το νομικό ή ηθικό πλαίσιο της ανθρώπινης συμπεριφοράς; Στα μάτια του θεατή, το κίνημα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπου παρουσιάζεται ως οργάνωση δολοφόνων, δίχως να στηλιτεύεται άμεσα το άδικο των αποφάσεων που αφορούν την διάπραξη πραγματικών εγκλημάτων των παιδεραστών και άλλων κοινωνικών αποβρασμάτων. Το κίνημα πραγματοποιεί την δυναμικότερη ενέργειά του, οπόταν μερίδα μελών του φορώντας την μάσκα του John Doe, ανήμερα της εκδόσεως της καταδικαστικής (;) αποφάσεως του ανωτάτου δικαστηρίου σε βάρος του. Διαδοχικές εκρήξεις προκαλούν πανικό έξω από το δικαστήριο, όπου ήταν συγκεντρωμένοι χιλιάδες κόσμου, ενώ τα μέλη του απελευθερώνουν τον John Doe. Η μεγάλη ανατροπή στην παραγωγή γίνεται στο τέλος, οπόταν από τα μαγνητοσκοπημένα ντοκουμέντα της δράσεως του John Doe, ο επιλεγμένος δημοσιογράφος και δολοφονημένος από τον ίδιον τον Doe, αποκαλύπτεται ότι ήταν ένας από αυτούς τους ειδεχθείς εγκληματίες (δημοσιογράφος που γνώριζε την δράση του και εποφθαλμιούσε να την καρπωθεί για προσωπική προβολή) που τιμωρούσε. Όπως λέει ο Doe: 'Δεν είμαι ο John Doe. Όλοι έιμαστε. Εσύ είσαι'. Μία παραγωγή που έχει πολλά να προσφέρει στην ριζοσπαστική εθνικιστική σκέψη και δράση σε ένα σάπιο σύστημα όπου η νομιμότητα και η ηθική απολαμβάνουν εγκληματικής σχετικότητος και οι έννοιες 'δράστης' και 'θύμα' αποκτούν νέο περιεχόμενο. Η σχεδόν κατακλείδα φράση του John Doe ότι το σύστημα πολώνει την ανθρωπότητα μέσα από τις αποχρώσεις του γκρίζου είναι το 'Α και το Ω', η επιτομή της παραγωγής. Αυτό που πρέπει να αναλογισθούμε στην δική μας ζωή, κάθε φορά που το σύστημα μας διαιρεί μέσα από την τεχνητή πόλωση που δημιουργείται με την αρωγή των αποχρώσεων του γκρίζου που τόσο πολύ προβάλονται από τα μέσα.

Η παραγωγή βρίσκεται ολόκληρη εδώ με αγγλικούς υπότιτλους:

https://www.youtube.com/watch?v=sTPCAyM5Zu0