Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ: Η ΜΝΗΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ / ΖΗΤΩ ΤΟ Μ.Α.Β.Η







Αφορμή για το παρόν υπήρξαν οι υποκριτικές δηλώσεις υποσχέσεις του κατοχικού Αντώνη Σαμαρά περί αρωγής στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, αλλά και τις δηλώσεις άλλων ψευτοπατριωτών της Νέας Δημοκρατίας που προσπαθούν να δείξουν πατριωτική συνείδηση. Τα υπόλοιπα κόμματα-εξαιρέσει της Χρυσής Αυγής-δεν αναφέρονται καν στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Σε Συνέντευξη Τύπου στις 14 Ιουλίου του 1993 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε τα 6 σημεία για τη 'βελτίωση' των σχέσεων της Ελλάδας με την Αλβανία, με το 6ο απ' αυτά να αξιώνει τη σύνδεση του καθεστώτος της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία με το αλβανικό αίτημα της παραχώρησης αυτονομίας απ' τους Σέρβους στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Η Ελλάδα βγήκε επίσημα κι αξίωσε την απόσχιση της Νοτίου Αλβανίας, την αυτονομία της κι αν όλα έβαιναν καλώς την ένωσή της με την μητροπολιτική Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος έθεσε ανοιχτά θέμα επέκτασης των χερσαίων συνόρων του εις βάρος των βαλκάνιων γειτόνων. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται το ιμπεριαλιστικό σχέδιο της Ελλάδος σε βάρος της Αλβανίας. Μίας Αλβανίας που επί ημερών Ενβέρ Χότζα αριθμούσε 750.000 πολυβολεία για την 'αποσόβηση' της ιμπεριαλιστικής επίθεσης στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Στις 25 Δεκεμβρίου 1991, ο Πρόεδρος Γκορμπατσώφ, το υψηλότερο κυβερνητικό στέλεχος της Σοβιετικής Ένωσης, αναγνώρισε την πτώχευση και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ έφερε ανακατατάξεις στην γεωπολιτική σκακιέρα. Στις 11 Απριλίου του 1990, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σχημάτισε κυβέρνηση. Η θητεία της Κυβέρνησης συνέπεσε με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και την απαρχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε το 1991. Η Κυβέρνηση ανέλαβε διεθνείς πρωτοβουλίες, με κορυφαία τη 'Διάσκεψη της Βουλιαγμένης' υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με σκοπό την αποτροπή της διάλυσης της ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας, πράγμα το οποίο τελικά δεν απεφεύχθη. Η διάλυσή της επέφερε την ανεξαρτητοποίηση της 'Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας', το οποίο διεκδικούσε την ονομασία 'Δημοκρατία της Μακεδονίας'. Το 'Σκοπιανό' προκάλεσε τις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Α' εξάμηνο του 1992.






Από πλευράς Ελληνικής Κυβέρνησης, το θέμα χειρίστηκε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς, τον οποίο απομάκρυνε ο Μητσοτάκης τον Απρίλιο του 1992, μετά τη 2η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το Υπουργείο των Εξωτερικών. Ο Μητσοτάκης επέτυχε να πείσει την Ε.Ε στη Σύνοδο της Λισαβόνας να υιοθετήσει τις ελληνικές θέσεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κι η Ρωσία παρά την απόφαση της Συνόδου της Λισαβόνας επέμειναν στην εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης, αρχή της οποίας ήταν η είσοδος των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το προσωρινό όνομα 'Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας' (Π.Γ.Δ.Μ-F.Y.R.O.M). Στις 30 Ιουνίου του 1993, ο Αντώνης Σαμαράς ίδρυσε την 'Πολιτική Άνοιξη' και το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους προέτρεψε τους προσκείμενους σ' αυτόν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ν' ανεξαρτητοποιηθούν, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης του Μητσοτάκη με την άρση της εμπιστοσύνης των βουλευτών Ηλείας, Στέφανου Β. Στεφανόπουλου και Κιλκίς, Γιώργου Σιμπιλίδη. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μητσοτάκη η κυβέρνησή του ανετράπη διότι ηρνήθη να δώσει τις ψηφιακές παροχές στην κοινοπραξία Siemens–Intracom. Μετά τις πρόωρες εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 και την ήττα της Νέας Δημοκρατίας, ο Μητσοτάκης παραιτήθηκε από πρόεδρος του κόμματος. Στις 3 Νοεμβρίου του 1993 του απενεμήθη ο τίτλος 'Επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας'. Ακολούθησε η κυβέρνηση του Αντρέα Παπαντρέου που ξεπούλησε τα πάντα και υποθήκευσε το μέλλον της Ελλάδος για τις επόμενες δεκαετίες. Ο Παπαντρέου κυβέρνησε απ' τις 13 Οκτωβρίου του 1993 έως τις 22 Ιανουαρίου του 1996. Απ' τις 17 Ιανουαρίου έως τις 22, κατόπιν παραιτήσεως του Αντρίκου, καθήκοντα πρωθυπουργού ανέλαβε ο 'πρώτος τη τάξει' μιζαδόρος Άκης Τσοχατζόπουλος.





Η συνέχεια είναι γνωστή.
Το 1991 ο Αντώνης Σαμαράς άνοιξε τα σύνορα, για να περάσουν στην από εδώ ελληνική όχθη, περίπου 1.500.000 κάτοικοι της Αλβανίας, λίγοι ήταν αυτοί που φαντάζονταν ότι 22χρόνια μετά, ο ίδιος άνθρωπος θα καλείτο ν' αντιμετωπίσει ένα τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα και τεράστια εγκληματικότητα, αυτή τη φορά ως πρωθυπουργός κι όχι ως Υπουργός Εξωτερικών. Ήταν τέλη Οκτωβρίου του 1990, οπόταν είχαν οι διμερείς επαφές με την αλβανική κυβέρνηση για το λεγόμενο 'άνοιγμα των συνόρων'. Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζοντας συμφέροντα Ελλήνων επιχειρηματιών προωθούσε τη 'δημιουργία υδροηλεκτρικού εργοστασίου απ' την Ελλάδα στον Αώο ποταμό για κοινή χρήση των δύο χωρών' και 'κατασκευή από Ελληνες επιχειρηματίες του δρόμου της Εγνατίας οδού που φτάνει στο Δυρράχιο'. Ακόμα, 'ανακοινώθηκε ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος έστειλε αντιπροσωπείες στα Τίρανα και το Αργυρόκαστρο'. 'Απ' την πλευρά της ελληνικής αντιπροσωπείας ζητήθηκε νομικό πλαίσιο για την εγγύηση των ελληνικών επενδύσεων στην Αλβανία', έγραψε η 'Απογευματινή' της 14ης Ιανουαρίου του 1991. Με λίγα λόγια υπήρχε ανάγκη για φτηνά εργατικά χέρια. Οι Αλβανοί ήταν κατάλληλοι γι' αυτή την μπίζνα. Ο Σαμαράς όντας Υπουργός Εξωτερικών περιόδευσε στην Αλβανία, στο Αργυρόκαστρο και διάφορα μειονοτικά χωριά. Ήδη, είχε εκφραστεί η επιθυμία των κατοίκων ν' ανοίξουν τα σύνορα με την Ελλάδα. 'Δώστε μας βίζα, ανοίξτε τα σύνορα' έγραψε ο 'Ελεύθερος Τύπος' της 27ης Οκτωβρίου του 1990. Ήταν Ιανουάριος του 1991, οπόταν ο Μητσοτάκης, επικεφαλής αντιπροσωπείας (ανάμεσά τους ο Αντώνης Σαμαράς κι η Ντόρα Μπακογιάννη) επισκέφτηκαν τα Τίρανα για συνομιλίες με την αλβανική κυβέρνηση.




Σ' αυτόν τον πολιτικό κυκεώνα που περιλαμβάνει αμέτρητα γεγονότα, παρασκηνιακά και μη (προ πάντων παρασκηνιακά), υπήρξαν κάποιοι ψυχωμένοι Έλληνες που σπιλώθηκαν όσο λίγοι, καθώς  κατηγορήθηκαν για πρακτοριλίκι, λαθρεμπορία όπλων, συνεργασία με την ΕΥΠ, ακόμα και για προδοσία των ελληνικών συμφερόντων και πολλά άλλα ανάξια λόγου. Αυτοί οι άνδρες που έδειξαν τι σημαίνει εξωτερική πολιτική στην πράξη ενάντια στα συμφέροντα και το ξεπούλημα των κάθε λογής Μητσοτάκηδων και Σαμαράδων και λοιπών πολιτικών αλητών που λυμαίνονται την πατρίδα μας. Αυτοί οι άνδρες αποτέλεσαν το 'Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου' το ΜΑΒΗ. Στις 10 Απριλίου του 1994 ξεκίνησαν απ' το Ελληνικό έδαφος κι επιτέθηκαν στο αλβανικό στρατιωτικό φυλάκιο στην Άνω Επισκοπή όπου σκότωσαν έναν Αλβανό Λοχαγό κι ένα φαντάρο, τραυμάτισαν άλλους 4 κι άρπαξαν όσα όπλα μπόρεσαν. Το ελληνικό κράτος κατηγόρησε την Αλβανία για προβοκάτσια κι ως 'αντίποινα' άρχισε επιχειρήσεις σκούπα απελαύνοντας Αλβανούς. Την ευθύνη για την επιχείρηση ανέλαβε η ΜΑΒΗ μέσω προκηρύξεως που εστάλη στις εφημερίδες κι η οποία κατέληγε: 'Καλείται ο Ελληνικός Στρατός να είναι έτοιμος. Είμαστε αποφασισμένοι, αντί να ξεριζωθούμε να μείνουμε στα ελεύθερα χαρακώματά μας και εκεί πολεμώντας να περιμένουμε να έρθει ο Ελληνικός Στρατός'.





Το αν εστάλη η προκήρυξη απ' τους συλληφθέντες είναι κάτι που δεν έχει εξακριβωθεί...Τον Μάρτη του 1995 η ΜΑΒΗ προσπάθησε να επαναλάβει την επίθεσή της. Πέρασαν τα σύνορα και πλησίασαν σ' ένα αλβανικό στρατιωτικό φυλάκιο στον Λόγγο, έγιναν αντιληπτοί κι επέστρεψαν στην ελληνική μεριά των συνόρων, όπου αργότερα έπεσαν σε μπλόκο της Ελληνικής Αστυνομίας. Πάνω τους βρέθηκαν πολλά τυφέκια τύπου Καλάσνικοφ, πιστόλια, μαχαίρια κλπ και συνελλήφθησαν 7, μεταξύ των οποίων ένας Έφεδρος Αξιωματικός κι ένας πρώην Αστυνομικός. Σάλος επροκλήθη στην Ελλάδα με τις συλλήψεις κι η κυβέρνηση έδωσε εντολή 'να βγουν όλα στο φως'. Η ταυτότητα των συλληφθέντων αποδεικνύει πως δεν συνδέονταν με κάποιο σκοτεινό σχέδιο, καταπώς τους αποδίδεται απ' τα αριστερά κατακάθια της δημοσιογραφίας. Ο μόνος λόγος για τον οποίο, η 'δεξιά' τηρεί σιγή ιχθύος για το εν λόγω ζήτημα κι ακόμα περισσότερο σε επίπεδο βιβλιογραφίας είναι ένας: Η αποσόβηση της μίμησης των γενναίων αυτών ανδρών απ' τις νέες γενιές. Όπως, άλλωστε, συμβαίνει με όσους μάχονται υπέρ πατρίδος. Ο συλληφθέντες προφυλακίστηκαν. Το Μάρτιο του 1996 με πρόταση του Εισαγγελέα εφετών Ελευθέριου Πάτση, οι κατηγορίες μετετράπησαν σε πλημμελήματα κι αποφυλακίστηκαν, ενώ τον Φεβρουάριο του 1997 οι κατηγορίες μετετράπησαν σε οπλοκατοχή και πήραν κάποιες ελάχιστες ποινές με ανασταλτικό χαρακτήρα. Ο Πάτσης είναι γνωστός απ' την 'σκληρή΄μεταχείριση των κατηγορούμενων ως μέλη του ΕΛΑ. Το τελευταίο γνωστό χτύπημα του ΜΑΒΗ πραγματοποιήθηκε το 2001 στην Αθήνα, στο Περιστέρι, με την ρίψη χειροβομβίδας σε ταβέρνα όπου γινόταν εκδήλωση του Έλληνα βουλευτή στην Αλβανία (Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας), Βαγγέλη Τάβου. Η χειροβομβίδα έσκασε έξω, στην αυλή της ταβέρνας, χωρίς να τραυματιστεί κανείς. Οι εφημερίδες αναφέρθηκαν στο περιστατικό με μονόστηλα που μίλαγαν για 'ξεκαθάρισμα λογαριασμών της νύχτας' κι η υπόθεση ξεχάστηκε. Οι φράσεις αυτές ακούστηκαν και στην περίπτωση της δολοφονίας των συναγωνιστών μας στο Νέο Ηράκλειο. Το σύστημα έσπευσε ν' αποδώσει-ανεπιτυχώς-την στοχευμένη πολιτική δολοφονία σε 'ξεκαθάρισμα ανθρώπων της νύχτας'.



Μέλη του ΜΑΒΗ ξεφτίλισαν το καθεστώς της Ελλάδος που χρησιμοποιούσε την καραμέλα της απειλής απ' την Αλβανία κι εισέβαλαν στο αλβανικό φυλάκιο και σκότωσαν τον Αλβανό στρατιώτη Αρσέν Λαζάρ Γκίνη, 20 χρόνων, και τον Λοχαγό Φατμίρ Σαλί Σέχου, 34 χρόνων, ενώ τραυμάτισαν άλλους 3 Αλβανούς στρατιώτες
. Αφαίρεσαν 15 'Καλάσνικοφ', τα οποία βρέθηκαν στο Δελβινάκι Ιωαννίνων και στο κτήμα του ιατρού Κοκαβέση στην Παλλήνη Αττικής.
Η μεγαλύτερη απόδειξη για την αγνότητα των κινήτρων των μαχητών του ΜΑΒΗ είναι η σύλληψή τους. Αν αντιπαραβάλλει κανείς, μάλιστα, τις 'κατηγορίες' που τους αποδίδουν οι αριστεροί-κυρίως-περί της εκπαιδεύσεώς τους με την αιγίδα του ελλαδικού κράτους, με το 30ετές 'ασύλληπτο' των καραγκιόζηδων της 17ης Νοέμβρη, τότε δεν χρειάζεται άλλη επεξήγηση. Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ' την σκλαβιά. Αναφαίρετο δικαίωμα όλων των υπόδουλων Ελλήνων και των Ελεύθερων Ελλήνων της μητροπολιτικής Ελλάδος, οι πρώτοι να εγείρουν ένοπλο αγώνα κι οι δεύτεροι να τους συνδράμουν για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου. Βάλτε στον κώλο σας την 'οικονομική κρίση'. Τα Έθνη δεν πεθαίνουν απ' την έλλειψη ρευστού. Τα Έθνη πεθαίνουν απ' την έλλειψη οραμάτων. Εμείς θα πολεμάμε για πάντα στα χνάρια των μαχητών του Έθνους μας.



Το ΜΑΒΗ δεν πέθανε, δεν πεθαίνει, μονάχα αναγεννιέται απ' τις στάχτες του και πυρώνει τις συνειδήσεις! ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΑΒΗ!



                       ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ :ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ