 |
| Ο τίτλος του εμετικότατου άρθρου σας είναι σαν την εμετική βρωμοφυλλάδα σας, μιλάτε βρε παρακρατικοί Ρουφιάνοι τσιράκια και στυλοβάτες του συστήματος ΕΣΕΙΣ για στοχοποίηση.... Εσείς που έχετε στο τσεπάκι σας ακόμα και την δικαιοσύνη.... Σας φτύνουμε στα μούτρα βρωμοχαφιέδες αντιφο/παρακρατικά σκυλιά και σας επιστρέφουμε δικό μας άρθρο ( http://www.efsyn.gr/?p=243353 ) |
Πρόσφατα παρακολουθήσαμε την κινηματογραφική σύλληψη του αντιεξουσιαστή Νίκου Μαζιώτη. Τοποθετηθήκαμε με σχετικές αναλύσεις μας πάνω στην νεοτρομοκρατία και δεν θα επεκταθούμε προς το παρόν. Ο Νίκος Μαζιώτης διέψευσε τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και των φερέφωνων της κρατικής ασφάλειας, σύμφωνα μ' όσα εξιστόρησε σε 'χαλαρή' συνέντευξη ποικίλης ύλης που έδωσε στην πολιτικά στρατευμένη 'Εφημερίδα των Συντακτών'. Δεν έχουμε κανέναν λόγο ν' αμφισβητήσουμε όσα είπε. Ο Μαζιώτης, είτε απ' την αγωνιώδη θέση του αμυνόμενου στα πυρά των παπαγάλων της κατευθυνόμενης ενημέρωσης, είτε απ' την θέση του αντεπιτιθέμενου στα ίδια πυρά, ανέφερε ότι η σύλληψή του αποτέλεσε ένα τυχαίο γεγονός και σε καμία των περιπτώσεων επιτυχία της ελληνικής αστυνομίας.
Η πολιτική πείρα υπαγορεύει την κλίση προς την δεύτερη εκδοχή, παρά στην πρώτη. Ο Μαζιώτης δεν δραπέτευσε από μία ανοικτή φυλακή. Παρήλθε το 18μηνο της προφυλάκισης του, αποφυλακίστηκε πανηγυρικά κι εν συνεχεία επέλεξε να μην δώσει το παρόν στην κατάλληλη γι' αυτόν χρονική συγκυρία και ν' ανοίξει τα φτερά του. Επιπλέον, όλα δείχνουν ότι έκτοτε δεν αναζητήθηκε, παρά τα όσα υποστηρίζουν οι διωκτικές αρχές. Αποτελεί πάγια τακτική των αχών να αφήνουν ελεύθερο κάποιον, ο οποίος μπορεί να τους οδηγήσει στο να τσιμπήσουν μεγαλύτερα λαυράκια, αν και εφόσον υπάρχει αυτή η πρόθεση. Τα 'παραθυράκια' που υπάρχουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη, ήταν αυτά που του άνοιξαν τα φτερά και του έδωσαν την δυνατότητα να πετάξει και να προβεί εν συνεχεία ανενόχλητος στις όποιες δραστηριότητές του. Τ' ομολογεί κι ο ίδιος, αναφέροντας πως κινείτο απολύτως ελεύθερος, δεδομένου της άθλιας κι καθ' όλα ερασιτεχνικής μεταμφίεσης του-σε καθημερινή βάση, δίχως να έχει υποπέσει στην αντίληψη των διωκτικών αρχών-που τόσο 'αγωνιωδώς' ισχυρίζονταν πως τον αναζητούσαν. Είτε ο Μαζιώτης λέγει για ακόμα μία φορά ολοφάνερα ψέματα για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις στα μάτια των καχύποπτων ομοϊδεατών του, είτε λέγει την αλήθεια, το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Ο Μαζιώτης δεν αναζητείτο ουσιαστικά απ' τις αρχές, διότι η τρομοκρατική δράση του εξυπηρετεί συγκεκριμένες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης κι απλώς δρούσε επιτηρούμενος από απόσταση ασφαλείας.
Τι είναι όμως αυτό που συνδέει ως άλλος ομφάλιος λώρος τον Νίκο Μαζιώτη και το σύνολο των οργανώσεων του είδους με την 'Εφημερίδα των Συντακτών'; Η εν λόγω πολιτική εφημερίδα ασκεί μία ιδιότυπη δημοσιογραφία. Τολμούμε να πούμε ότι μοιάζει περισσότερο με επίσημο όργανο μίας ξεχωριστής πολιτικής τάξης, παρά με μία κοινή δημοσιογραφική εφημερίδα γνώμης ή κάλυψης της επικαιρότητας. Είναι κοινό μυστικό πως στην Ελλάδα του 2014, οι νεοκομμουνιστές διαβάζουν 'Αυγή' κι 'Εφημερίδα των Συντακτών', παρά μπαγιάτικο 'Ριζοσπάστη' του Περισσού. Η εφημερίδα αυτή πρωτοστατεί-ιδιαίτερα η πρακτορίστικη ομάδα Ιος-στις δολοπλοκίες που ενορχηστρώνονται με την συνδρομή της σε βάρος των Εθνικιστών. Το βαθύ χωνί του κομμουνισμού στην Ελλάδα θα μπορούσε να λέγεται 'Εφημερίδα των Συντακτών'. Πρόταγμα της ο αντιφασισμός. Τα μέλη του Ιου δίνουν σε μόνιμη βάση το παρών σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις κι εμφανίζονται συν τοις άλλοις ως ενεργούμενα της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Δίχως να αιτιολογείται η αναβαθμισμένη εξουσία που έχουν λόγω της ιδιότητας τους, επηρεάζουν ως αυτόκλητοι σωτήρες τον τρόπο λήψης αποφάσεων εδώ κι αρκετά χρόνια. Στην περίπτωση της πολιτικής δίωξης της Χρυσής Αυγής, η ομάδα του Ιου, έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο. Σε ακόμα μία περίπτωση, όπου δικάζονταν 2 μέλη της Χρυσής Αυγής για την συμμετοχή τους σε επίθεση στο παρακρατικό στέκι 'Αντίπνοια', ο Δημήτρης Ψαρράς του Ιου, 'αποφάσισε' για τους δικαστές και πριν απ' τους δικαστές την καταδίκη των συναγωνιστών μας. Περισσότερα εδώ: http://maiandrioi.blogspot.gr/
Ο Μαζιώτης, από θέση που δεν δικαιολογείται λόγω της υγείας του και πολύ περισσότερο λόγω της σοβαρότητας της αστυνομικής έρευνας, έδωσε μία συνέντευξη στην 'Εφημερίδα των Συντακτών'. Η συνέντευξη βρίσκεται εδώ: http://www.efsyn.gr/?p=225088. Στην συνέντευξη ο Μαζιώτης είχε την ευκαιρία να εκθέσει τις θέσεις του και να μεταφέρει τα μηνύματα που ο ίδιος επιθυμεί προς πάσα κατεύθυνση. Κατόπιν εορτής βέβαια, κάποιοι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν το νερό του Καματερού, υποστηρίζοντας πως μέσω των δηλώσεων του μετέφερε κωδικοποιημένα μηνύματα προς τους συνεργούς του, υπαγορεύοντας τον τρόπο που θα κινηθούν. Αν μη τι άλλο, αν υφίστατο τύποις σοβαρή έρευνα των διωκτικών αρχών, δεν θα επιτρέπετο ποτέ κάτι τέτοιο, έως ότου ολοκληρωθεί η έρευνα. Το γεγονός αυτό αναιρεί όσα οι διωκτικές αρχές διέσπειραν βλακωδώς απ' την εξαφάνιση 'μυστήριο' του ίδιου και της συζύγου-συντρόφου του. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ο Μαζιώτης έστειλε ανοικτή επιστολή-ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την επίθεση του 'Επαναστατικού Αγώνα' έξω απ' το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος στις 10 Απριλίου του 2014. Τα σχετικά δημοσιεύματα κυμαίνονται μεταξύ Indymedia Athens κι 'Εφημερίδας των Συντακτών'. Στην σχετική επιστολή του αναφέρει: 'Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα για την επίθεση της οργάνωσης με 75 κιλά εκρηκτικά στις 10 Απριλίου του 2014 στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας, όπου στεγάζεται και το γραφείο του μόνιμου αντιπρόσωπου του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου στην Ελλάδα'. Δεν θα σταθούμε μονομερώς στο περιεχόμενο της επιστολής, ούτε στις 'απειλές' κατά τον τρόπο με τον οποίο αξιολογήθηκαν απ' τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας. Εξάλλου, η αηδία που αισθανόμαστε για την αστική ηθική μας επιβάλει το αντίθετο. Ο Μαζιώτης κι ο κάθε 'αντικαθεστωτικός' αντάρτης πόλης που βρίσκεται στη θέση του εκμεταλλεύεται το κενό δικαιοσύνης και πολιτικής βούλησης που αδιαμφισβήτητα υπάρχει στην αριστερή χώρα της Δημοκρατίας κι επιδίδεται ανενόχλητος στις ενέργειες στις οποίες επιδίδεται. Αναφαίρετο κι ουσιαστικά ανεμπόδιστο δικαίωμα του καθενός να επιδίδεται σ' όποιες ενέργειες κρίνει δέον να επιδοθεί. Επιβεβλημένη είναι η απόδοση ευθυνών κι η παραδειγματική τιμωρία του δράστη ή των δραστών των όποιων έκνομων ενεργειών. Η δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων στην Ελλάδα είναι απολύτως ταυτόσημη της μακροημέρευσης του καθεστώτος και της νομιμοποίησης των πολιτικών αποφάσεων και παράλληλα καταμαρτυρά την παντελλή απουσία κράτους δικαίου. Κράτος δικαίου σημαίνει ισονομία κι όχι ξεχωριστή αντιμετώπιση του πολίτη, δη του εκάστοτε τρομοκράτη που αντιστρατεύεται με φαιδρά πολιτικά επιχειρήματα την ισόνομη αντιμετώπισή του απ' την συντεταγμένη πολιτεία. Παρ' όλα αυτά η ατιμωρησία των μελών των τρομοκρατικών οργανώσεων κι η ιδιαίτερη μεταχείρηση της οποίας χαίρουν, αποδεικνύει ότι το Σύνταγμα κι οι νόμοι υφίστανται στους τύπους και σε καμία των περιπτώσεων στην πράξη. Όσοι καταφέρονται εναντίον του καθεστώτος με το επιχείρημα της καταστρατήγησης του Συντάγματος, προφανώς βρίσκονται εν υπνώσει.
Το Σύνταγμα δεν υφίσταται παρά ως κουρελόχαρτο σε διάστημα ανάλογο της Μεταπολίτευσης. Δεν ποδοπατήθηκε τώρα απ' την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, τουναντίον έχει ποδοπατηθεί απ' το 1974. Ποσώς μας ενδιαφέρει βέβαια, καθότι είμαστε θερμοί εχθροί της Δημοκρατίας και δεν αναγνωρίζουμε καθοιονδήποτε τρόπο την λειτουργία της και πολύ περισσότερο τις πολιτικές αποφάσεις των διαχειριστών της. Αν κανείς παρακολουθήσει σχολαστικά την δίκη του 'Επαναστατικού Αγώνα' θ' αντιληφθεί πως η ίδια η Ελληνική Δικαιοσύνη υποστήρίξε το πρωτότυπο δίκαιο του τρομοκράτη. Η αρχή, ούτε λίγο ούτε πολύ αναγνώρισε το δικαίωμα 'αυτοπροσδιορισμου' του κατηγορούμενου, ωσάν να πρόκειται για κοινό κατηγορούμενο. Αυτό έρχεται σ' αντίθεση με την απαίτηση του εκάστοτε κατηγορούμενου τρομοκράτη που αξιώνει ειδική μεταχείριση με την αιτιολογία πως οι πράξεις του είναι 'πολιτικές'. Απ' την άλλη βέβαια, είναι απορίας άξιον πως οι αναρχικοί Γαλάτες εναντιώνονται στις συνθήκες ειδικής κράτησης, την στιγμή που οι ίδιοι τις αξιώνουν λόγω των 'πολιτικών κινήτρων' των ενεργειών για τις οποίες κατηγορούνται. Προφανώς οι αποφάσεις της δικαιοσύνης εντάσσονται στο πλαίσιο της αχαλίνωτης ελευθερίας που επικρατεί στο όνομα της Προεδρευομένης Δημοκρατίας κι αυτοί εκμεταλλεύονται το νομικό χάος που επικρατεί και την ασυλία της οποίας τυγχάνουν. Η Ελλάδα αποτελεί την χώρα στην οποία οι δικηγόροι των τρομοκρατών τείνουν ν' αναγνωριστούν ως τέτοιοι. Φυτράκης, Ζώτος, Κούρτοβικ, κ.α.
Συνεχεία της μαζιωτιάδας, ήλθε κι η σταμπουλιάδα. Ο Μαζιώτης χτύπησε ανενόχλητος μία μόλις ημέρα προ της επίσκεψης της Frau Merkel λίγα τετράγωνα απ' τον τύποις επιτηρούμενο χώρο κι ο 'μικρός' του Επαναστατικού Αγώνα συνελήφθη σε μία συμπλήρωση ενός κομματιού του παζλ των συλλήψεων στο μέτωπο κατά της τρομοκρατίας κι αποσωβήθηκε μία ημέρα προ του εορτασμού των 40 χρόνων απ' την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας το 'τρομακτικό χτύπημα' που υπαγορευόταν σε χειρόγραφες σημειώσεις. Η χρονική ταύτιση των συλλήψεων αποδεικνύει τους ισχυρισμούς μας. Ότι οι αρχές γνωρίζουν τους τρομοκράτες και επεμβαίνουν μονάχα όταν πρόκειται ν' αδράξουν πολιτικό όφελος ως τηρητές της τάξης και της νομιμότητας. Το όλο σενάριο φυσικά μας θυμίζει την αριστοτεχνική σύλληψη του Σάββα Ξηρού της 17ης Νοέμβρη ο οποίος σ' ανάλογη κρίσιμη επιτυχία των μυστικών υπηρεσιών έφερε πάνω του τα υποτιθέμενα ενοχοποιητικά στοιχεία που οδήγησαν με σκηνοθετημένη ευκολία στον χορό των συλλήψεων-οικειοθελών παραδόσεων των ατάραχων μελών της. Ο Αντώνης Σταμπούλος έσπευσε ν' αποδείξει πως 'με όποιον δάσκαλο καθίσεις' τα παθήματά του θ' ακολουθήσεις, μέσω ανακοίνωσης που δημοσιεύτηκε στο ανέγγιχτο απ' τον φασιστοφάγο της Κέρκυρας Δένδια (η πρίζα στο Εθνικό Μετσόβειο θέλει ειδικούς ηλεκτρολόγους) δίκτυο Indymedia Athens,στην οποία προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ο Σταμπούλος κατηγόρησε τους 'ρουφιάνους γείτονες' του για την κατασκευή ενός σεναρίου που τελικώς αποδείχθηκε αληθές. 3 μόλις μήνες προ της αστείας συλλήψεως του, καθώς δεν είχε κι αυτός με τη σειρά του πάρει μέτρα αντιπαρακολούθησης-μολονότι θεωρείται ενεργό επιχειρησιακό μέλος του 'Ε.Α' (όπως ο Μαζιώτης που κυκλοφορούσε καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας). Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της 'δήλωσης απεργίας πείνας και δίψας' του απ' το Τμήμα Μεταγωγών: 'Έγινα ηγετικό στέλεχος του ΕΑ, ληστής στην Κλειτορία, διάδοχος του Λάμπρου Φούντα, η καταζητούμενη αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα με το παιδί της αναγνωρίστηκε να με περιμένει - λέει- καθισμένη αμέριμνα στα σκαλοπάτια της Καλλιφρονά, σύμφωνα πάντα με βάσιμες μαρτυρίες επίδοξων ρουφιάνων και γελοίων τύπων όπως εκείνου του γείτονα στο πατρικό μου που είπε ότι άκουγε εκρήξεις από το υπόγειο του σπιτιού!' Σ' αντίθεση μ' όσα λέει ο ανυποχώρητος κι αλύγιστος Σταμπούλος, υπάρχει καταγεγραμμένο το συμβάν στις 15 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, όπου έπειτα από σχετική αλληλογραφία υπηρεσιών διαπιστώθηκε ότι στις 03.33 εκείνης της ημέρας (ενάμιση μήνα από τις αρχικές μαρτυρίες των γειτόνων του) κάτοικοι της περιοχής ειδοποίησαν το τηλεφωνικό κέντρο της Πυροσβεστικής για ισχυρή έκρηξη στη συγκεκριμένη τριώροφη κατοικία την οποία ακολούθησε εκτεταμένη διακοπή ρεύματος. Στις 03.40 υπήρξε η ενημέρωση της ΔΕΗ, ενώ επί τόπου έσπευσαν και περιπολικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν στη διάθεση τους οι αρχές, 'στο υπόγειο της τριώροφης κατοικίας σημειώθηκαν έκρηξη και μικρής έκτασης φωτιά. Διαπιστώθηκε φθορά σε υπόγεια καλωδίωση της ΔΕΗ και βραχυκύκλωμα στους τρεις μετρητές που υπήρχαν σε αυτόν τον χώρο, χωρίς όμως να μπορεί να διαπιστωθεί με σαφήνεια η αιτία που προκάλεσε το ιδιότυπο και σχετικά σπάνιο συμβάν'. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ που επελήφθησαν του περιστατικού δεν εισήλθαν στο υπόγειο του κτιρίου, δεν συνάντησαν κανέναν από τους ενοίκους-ο Σταμπούλος αναφέρεται ότι ήτο παρών-κι εξέτασαν μόνο τους μετρητές. Όπως στην περίπτωση της προμελετημένης κι όχι τυχαίας δολοφονίας του Λάμπρου Φούντα, οι υπηρεσίες ασφαλείας γνώριζαν τις κινήσεις των 'τρομοκρατών' κι επενέβησαν την κατάλληλη χρονική στιγμή. Οι τρομοκράτες στην Ελλάδα είναι επιτηρούμενοι των αρχών. Είτε εν γνώσει τους, είτε όχι, το ίδιο κάνει.
Η 'Εφημερίδα των Συντακτών' που πασχίζει να υπερασπιστεί κάθε κατατρεγμένο, δημοσίευσε μία υπερασπιστική γραμμή για τον προφυλακισμένο Σταμπούλο. Μία δημοσίευση που θα μπορούσε να μετατραπεί σε βασικό σκέλος της νομικής υπεράσπισης του κατηγορούμενου ενώπιον δικαστηρίου. Η δημοσίευση βρίσκεται εδώ για όσους έχουν γερό στομάχι: http://www.efsyn.gr/?p=243095. Στην εξίσου αστεία αυτή επισκόπηση στην σταμπουλιάδα, ο Σταμπούλος παρομοιάζεται με τον Τολστόι, τον Καμύ, τον Τσόμσκι, με τον Τόλκιν. Πέραν του φαιδρού, της παρουσίασης ενός διαφορετικού προφίλ για τον κατηγορούμενο, οι δημοσιογραφικοί κύκλοι που επί σειρά ετών υπερασπίζονται αποκλειστικά κατηγορούμενους για τρομοκρατία ουδέποτε έχουν λογοδοτήσει στις εισαγγελικές αρχές για την αξιοπερίεργη προτίμηση τους σε σχέση με άλλες υποθέσεις.
Αλλά απ' ότι φαίνεται αυτή είναι η εύκολη οδός για τους 'πολιτικά ευαίσθητους'. Σαν να λέμε ποιος ειναι ο κοντινότερος δρόμος για να περάσει κανείς απ' την οδό Κολοκοτρώνη (όπου στεγάζονται τα γραφεία της 'Εφημερίδας των Συντακτών') στον απέναντι δρόμο (οδός Αμερικής), όπου καμιά φορά όταν άλλοι εργάζονται πυρετωδώς στα γραφεία τους, κάποιοι άλλοι-άγνωστοι σ' αυτούς μολονότι ταυτίζονται πολιτικά μαζί τους-τοποθετούν ανενόχλητοι παγιδευμένα αυτοκίνητα. Οι μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες πλήττουν τους αριστερούς. Από τέτοιες ενέργειες μπορεί να κινδυνεύσουν κι 'αθώοι' δημοκρατικοί πολίτες που 'διαφωνούν' μ' αυτού του είδους τις ενέργειες...
