Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ' (ΜΕΡΟΣ 3ο)





Πες τους ρε φίλε πανουργιά,

(ορέ) έχω εις στον πούτσον μου βιολιά,

έχω και τουμπερλέκια

κι όπως γουστάρω τα βαρώ

και σπάω τα ζεμπερέκια.



Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω

και αν αργήσω δώσ' τους κι αυτό,

είναι τ' αρχίδια μου τα δυο.



(Γεώργιος Καραϊσκάκης 'Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω')



Σε αντίθεση με ό,τι έχετε ακούσει ή σχηματοποιήσει στο νου σας ως γνώμη, η Τρομοκρατία έλκει την καταγωγή της από τον μυστικισμό που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η Τρομοκρατία είχε αφήσει την κοινή γνώμη να πιστεύει, κατά τον ίδιο τρόπο που ο διάβολος εξαπατά τα πρόβατα μέσω της αυθυποβολής που ο ίδιος προκαλεί περί της μη ύπαρξεώς του, μια δραστηριότητα περιορισμένη σε ορισμένα απομονωμένα μέρη, όπως είναι η Βόρεια Ιρλανδία, η Χώρα των Βάσκων στη βόρεια Ισπανία και κάποιες περιοχές της Μέσης Ανατολής. Η Τρομοκρατία αποτελεί την τροχοπέδη για τις (Αντι) Τρομοκρατικές Σταυροφορίες, ανεξάρτητα ποίοι ευθύνονται για αυτές. Με το πρόσχημα της καταπολέμησης της Τρομοκρατίας, οι (Αντι) Τρομοκράτες βάλλουν κατά των Τρομοκρατών στην πάγια δυϊστική διαχωριστική γραμμή μεταξύ καλών και κακών.

Από την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και έπειτα, με την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη, η ιστορία γύρισε σελίδα, εφόσον η Τρομοκρατία έλαβε διαστάσεις παγκοσμίου φαινομένου, δηλώνοντας την παρουσία της παντού. Από την πολιτισμένη Μαδρίτη, το Λονδίνο, τη Σρι Λάνκα, το βίαιο Σαντιάγκο της Χιλής, την εν πολλοίς άγνωστη Τζακάρτα και οπουδήποτε αλλού υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες στον πλανήτη, η Τρομοκρατία αποτελεί μια αναμενόμενη ή μη κατανοητή για ορισμένους απόρροια της αδικίας. Είναι εξίσου βέβαιον πως η Βία είναι συνώνυμη του Κόσμου μας. Η Βία έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Είναι συνώνυμη της οργανικής εξέλιξης του ίδιου του Κόσμου μας. Ως εκ τούτου θα την εξετάσουμε στο παρόν μέσα από μια ιδιαίτερη οπτική που απεχθάνεται να περιορίζεται σε μια πολιτικάντικη ματεριαλιστική, μονοσήμαντη ή μονοδιάστατη ερμηνεία της, η οποία αποκλείει μια ολιστική αντίληψη και αντιμετώπιση του Κόσμου μας.



Μετά λόγου γνώσεως δηλώνουμε πως οι πύλες της αντίληψης έχουν ανοίξει για τα καλά στην εθνικιστική κοινότητα και οι ορθοδοξίες έχουν καταρριφθεί προ πολλού. Τα γιαλαντζί και προς πώληση ιδεολογήματα που λειτουργούσαν εκφοβιστικά επί σειρά ετών και ορισμένοι έτρωγαν και έπιναν στην υγεία των κορόιδων αποτελούν ήδη θλιβερό παρελθόν. Γι' αυτό να διαβεβαιώσουμε πρόθυμους και άλλους συγχυσμένους ρουφιάνους του Συστήματος πως αυτές δεν πρόκειται να κλείσουν. Διαμηνύουμε τόσο στα φλύαρα παπαγαλάκια, όσο στις νεκραναστημένες σαρκοφάγους της ραγιαδικής πολιτικής, ότι η εκρηκτική δυναμική, εν είδη πυρίτιδας, η οποία αναπτύσσεται απ' το επαναστατικό υποκείμενο του καιρού μας, τους Ριζοσπάστες Εθνικιστές, αποτελεί την εγγύηση ότι όλοι εκείνοι που ευθύνονται για το κατάντημα της Ελλάδος, δεν θα υπάρξουν ποτέ ως τοιούτοι ή με άλλη μορφή άλλοτε στο μέλλον! Μα, πάνω απ' όλα δεν θα μείνουν ατιμώρητοι!



Οι ορισμοί που δίδονται στην Τρομοκρατία ποικίλλουν. Στην Ιουδαία (την σημερινή Παλαιστίνη) του 1ου μ.Χ αιώνος, μια βίαιη ομάδα η οποία ονομαζόταν 'Ζηλωτές' ασκούσε πιέσεις για την ανεξαρτητοποίηση των Ιουδαίων από τη Ρώμη. Ορισμένοι εκ των πλέον ένθερμων οπαδών τους ήσαν γνωστοί με την ονομασία 'Σικάριοι', ή ξιφοφόροι (ή μαχαιροβγάλτες), ονομασία που έλαβαν από τα κοντά σπαθιά που έκρυβαν κάτω από τα ρούχα τους. Οι 'Σικάριοι' αναμειγνύονταν με τα πλήθη που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ στη διάρκεια των γιορτών και έκοβαν το λαιμό των εχθρών τους ή τους μαχαίρωναν πισώπλατα. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή πίσω στα χρόνια του Χριστιανισμού, όσον αφορά τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, εικάζεται πως ήταν ο μοναδικός μαθητής ο οποίος δεν προερχόταν από τη Γαλιλαία. Μια ερμηνεία γι' αυτό είναι πως το 'Ισκαριώτης' συνδέεται με το θρησκευτικό πολιτικό κίνημα των Ζηλωτών και είναι σημιτική-αραμαϊκή μεταγραφή της λατινικής λέξης sicarius που σημαίνει ληστής, όπως μαθαίνουμε από το Φλάβιο Ιώσηπο. (Ιουδαϊκή αρχαιολογία, ΧΧ, 8, 10: 'Σικάριοι λησταί εισί χρώμενοι ξιφιδίοις παραπλησίοις με τον μέγεθος τοις των Περσών ακινάκαις, επικάμπεσι δε και ομοίοις ταις υπό Ρωμαίων σίκαις καλουμέναις, αφ ων και την προσσηγορίαν οι ληστεύοντας έλαβον πολλούς αναιρούντες'). Οι 'Σικάριοι' αποτελούσαν μια εκ των πλέον εξτρεμιστικές ομάδες των Ζηλωτών, ένα είδος ανταρτών πόλεων. Οι αναφορές για αυτούς πολλές. Στην περίοδο 6-26 μ.X. ο Ρωμαίος Αυτοκράτωρ Οκταβιανός καθαιρεί τον Ηρώδη Αρχέλαο και εγκαθιδρύει άμεση ρωμαϊκή διοίκηση στην Ιουδαία, ώστε να επιτύχει την αποτελεσματική καταστολή του Εβραϊκού εξτρεμισμού διά των ανεξέλεγκτων 'Σικαρίων', οι οποίοι έσφαζαν και καταλήστευαν τους Ρωμαίους και τους εθνικούς πληθυσμούς της επαρχίας. Αναφορά περί της ωμότητάς των υπάρχει στην Καινή Διαθήκη, στις Πράξεις των Αποστόλων. Σε λαϊκές συγκεντρώσεις, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του προσκυνήματος στο Ιερό Όρος, μαχαίρωναν τους εχθρούς τους (Ρωμαίους ή συμπαθούντες), θρηνώντας επιδεικτικά μετά την πράξη τους για να διαφεύγουν του εντοπισμού των. Η Σικά ήταν ένα σπαθί στην αρχαία Ρώμη. Αρχικά απεικονίζεται ως καμπυλωτό σπαθί με λεπίδα περίπου 16-18 ίντσες. Αργότερα η λεπίδα, από τα τέλη του 1ου μ.Χ αιώνος, είχε μια έντονη κλίση, 45 μοιρών. Η πρώιμη έκοβε μόνο από την μια πλευρά, αργότερα η καμπυλωτή sica έκοβε και από τις δυο πλευρές της, λειτουργώντας ωσάν το δίκοπο μαχαίρι. Το διακριτικό σχήμα της σχεδιάστηκε για να ξεφεύγει από τις πλευρές της ασπίδας του αντιπάλου, αλλά και για να διευκολύνει την μαχαιριά στην πλάτη του σώματος. Θα έχετε προσέξει πως σε σχετικές σκηνές κινηματογραφικών παραγωγών, στην πλοκή των οποίων υφαίνονται ανατολίτικες συνωμοσίες, το χτύπημα δίδεται πάντοτε πισώπλατα και ποτέ σε ευθεία αναμέτρηση.



Η Τρομοκρατία ανάγεται στους Χριστιανικούς χρόνους. Στην σύγχρονη πολιτική ιστορία την συναντούμε αναβαθμισμένη, ειδικότερα στα χρόνια της κυριαρχίας του Μαξιμιλιανού Ροβεσπιέρου και των Ιακωβίνων αλλά και αργότερα στην 'Μεγάλη Επανάσταση' των Μπολσεβίκων. Οιαδήποτε μυστικιστική σύνδεση στο διηνεκές του χρόνου, πολλών εκ των τρομοκρατών του καιρού μας, με τους 'Σικαρίους' μόνο άστοχη και ανεπίκαιρη δεν είναι. Δεικτικό αυτού, είναι ότι πριν από λίγα μόλις χρόνια, ενεφανίσθη μια παραφυάδα του αντεξουσιαστικού χώρου με το όνομα 'Ακελδάμα - Ομάδα Χριστιανών Αναρχικών'. Η αραμαϊκή ονομασία του αγρού 'Ακελδαμά' (=Ακελδαμάχ) έχει δεύτερο συνθετικό την λέξη 'κοίμηση' και μπορεί να σημαίνει 'κοιμητήριο' (κοίμηση = θάνατος, π.χ. 'Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται', Ιω. 11,11). Αν δεχτούμε ότι ο Ματθαίος με το 'Διό εκλήθη' ίσως συνδέει τον 'Αγρό Αίματος' με το 'εις ταφήν τοις ξένοις', τότε η έννοια του κοιμητηρίου μπορεί να συνδέσει τον θάνατο και (πιθανόν) την ταφή εκεί του Ιούδα αλλά και των ξένων. Αν πάλι αγνοηθεί κάθε άλλη προσπάθεια εναρμόνισης των διηγήσεων θα μπορούσε να ειπωθεί ότι στη μνήμη των πρώτων χριστιανών, το χωράφι εκείνο ήταν σίγουρα συνδεδεμένο με παραστάσεις αίματος εξαιτίας των τραγικών γεγονότων. Για κάποιους υπερίσχυε η ανάμνηση του αίματος του Χριστού, ενώ για άλλους η κατάληξη του Ιούδα. Οι ομοιότητες και οι εννοιολογικές συγγένειες είναι και σε αυτή την περίπτωση, κάτι παραπάνω από προφανείς.



Ας αφήσουν λοιπόν οι αιώνιοι απατεώνες Εβραίοι τις ασύστολες και ανιστόρητες ψευτιές τους περί εγκληματικών οργανώσεων και μαχαιροβγαλτών, οι οποίες αποτελούν απόρροια της νοσηρής ψυχοσυνθέσεώς των. Εβραίοι ανέκαθεν ήσαστε και θα συνεχίζετε να είστε οι στυγεροί δολοφόνοι που προσπαθείτε να μετατρέψετε 'κατ' εικόναν και καθ' ομοίωσιν' σας ολάκερη την Οικουμένη. Δεν είστε τίποτα άλλο από ένα αηδιαστικό συνονθύλευμα διεστραμμένων, αποτελούμενο από νοσηρές πόρνες, στυγνούς εγκληματίες και θρασύδειλους ληστές. Απόδειξη αυτών, η συνήθεια που έγινε λατρεία ή το αντίθετο, την οποία έχετε ως Εβραϊκός συρφετός να διαφθείρετε την ζωή των Εθνών, των εθνικώς ομοιογενών Κρατών και την συνθετική υπόσταση των άλλων λαών. Οι σημερινοί 'νεο-αναρχικοί' και όχι οι 'νεο-ναζί' όπως διαδίδεται ΕΥΡΕΩΣ (μην μπερδεύεστε με το 'ΕΒΡΑΙΟΣ') από τα υστερικά ΜΜΕ είναι τα πιστά αντίγραφα των 'Σικαρίων'. Οι σκοπιμότητες και οι ομοιότητες εξίσου προφανείς και πάλι.



Μια άλλη μυστικιστική ομάδα του 12ου αιώνος, οι περίφημοι 'Ασσασίνοι', αποτελούν την ύστερη εκδοχή των 'Σικαρίων', έχοντας προέλευση από τον Ισλαμικό κόσμο. 'Ασσασίνος' ονομάζεται το μέλος της ισλαμικής αίρεσης των 'Ασσασίνων', επικεφαλής της οποίας ήταν ο Χασάν ιμπν Σαμπάχ ή αλλιώς 'Γέρος του Βουνού', ο οποίος είχε ιδρύσει ένα αυτόνομο κρατίδιο με κέντρο το ορεινό οχυρό Αλαμούτ και στρατολογούσε αφοσιωμένους οπαδούς τους οποίους έστελνε σε αποστολές δολοφονίας. Με τον όρο 'Γέρος του Βουνού' δεν εννοούμε τον 'Γέρο του Μοριά', τον Έλληνα Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, όπως φαίνεται να φαντασιώνεται ή να μπερδεύεται ο προσφάτως 'αποδράσας' εις κλουβί δίχως κάγκελα, ο Μακαριστός Ξηρός πλην Χριστόδουλος. Οι 'Ασσασίνοι' ήσαν Νιζαρίτες, οι οποίοι ήσαν Ισμαηλιτική σέκτα (καμία σχέση με την 'Σέχτα Επαναστατών') του Σιιτικού Ισλάμ. Ιδρυτής των 'Ασσασίνων' ήταν ένας Σιίτης μισθοφόρος που το 1090 μ.Χ εισέβαλε μαζί με τους οπαδούς του στο οχυρό Αλαμούτ και μετά από σφαγή εξεδίωξε τον βασιλέα Νταϊλάμ. Ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητος την προέλευση του ονόματος 'Ασσασίνος'. Η πλέον διαδεδομένη εκδοχή είναι ότι προέρχεται από την αραβική λέξη 'χασίσι' το οποίο σημαίνει επαγωγικά 'χρήστης χασίς'. Χρονικογράφοι, συμπεριλαμβανομένου του εξερευνητή Μάρκο Πόλο, ισχυρίζονται ότι οι οπαδοί του Σαμπάχ, διέπρατταν τις πολιτικές δολοφονίες, υπό την επήρεια ναρκωτικών (εξ ου το προσωνύμιο). Ο Σαμπάχ καταγόταν από την πόλη Κουμ του Κχορασάν της Περσίας, υπήρξε νταής ή δαής, δηλαδή ιεραπόστολος στη μεγάλη επιστημονική σχολή του Καΐρου, στην περίφημη 'Στοά της Σοφίας'. Το κάστρο της κοιλάδας του Αλαμούτ, όπου ήτο η έδρα των 'Ασσασίνων' πέρασε στην ισλαμική ιστορία με την ονομασία 'αετοφωλιά'. Οι όποιοι εννοιολογικοί συνειρμοί με την 'φωλιά των αετών', το θρυλικό καταφύγιο του Αδόλφου Χίτλερ επαφίενται στην κρίση σας. Ο 'Γέρος του Βουνού' συντηρώντας ατμόσφαιρα τρόμου στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ευρώπη αφηγείται ο Μάρκο Πόλο μεταξύ άλλων σημαντικών περιηγητών του ύστερου Μεσαίωνα. Οι 'Ασσασίνοι' ήταν ένα μυστικιστικό ισλαμικό τάγμα που έδρασε στη Μέση Ανατολή την περίοδο μεταξύ 11ου και 13ου αιώνα, στόχος του οποίου ήταν η επιβολή μέσω του τρόμου που προκαλούσαν τα μέλη του, δολοφονώντας δημόσια αλλόδοξους (Σουνίτες) ή αλλόθρησκους (Χριστιανούς σταυροφόρους) ηγέτες της περιοχής. Η κατήχηση των 'Ασσασίνων', σύμφωνα με το τυπικό που συνέγραψε ο ίδιος ο Χασάν, προέβλεπε επτά βαθμούς. Αριθμός 7. Οι 'Ασσασίνοι' δεν επινόησαν τη δολοφονία, απλώς της δάνεισαν το όνομά τους, όπως πολύ ορθά λέγεται. Διάσημες πολιτικές δολοφονίες προηγήθηκαν της ύπαρξης των 'Ασσασίνων', όπως η δολοφονία του τυράννου Ιππία στην αρχαία Αθήνα, οι δολοφονίες του Φιλίππου Β' του Μακεδόνα, του Τιβέριου Γράκχου και του Ιουλίου Καίσαρα. Η μυσταγωγική εξιδανίκευση της τυραννοκτονίας απαντάται στην κλασική αρχαιότητα όσο και στην Εβραϊκή παράδοση, αλλά και στην πολιτική και θρησκευτική ιστορία του Ισλάμ. Η ισλαμική παράδοση αναγνωρίζει την αρχή της δίκαιης εξέγερσης. Επιδεξιότητα στους φόνους είχαν πάμπολλοι πριν από τους 'Ασσασίνους'. Αν είναι κάτι που μπορούμε να τους αποδώσουμε δεν είναι τόσο η πατρότητα της δολοφονίας, όσο την σχεδιασμένη, συστηματική και μακρόχρονη χρήση του τρόμου ως πολιτικού όπλου. Με άλλα λόγια μπορούμε να τους αποκαλέσουμε ως τους πρώτους τρομοκράτες της Ιστορίας.



Η μοντέρνα Τρομοκρατία ή επαναστατικός Τερορισμός, εμφανίζεται τον 19ο αιώνα στην Ρωσία. Οι βάσεις της/του, εμφανώς ματεριαλιστικές, μηδενιστικές, αθεϊστικές. Ενδεικτικό των σκοπών της/του το γεγονός ότι μόλις το 1878 κυκλοφόρησε μια σύνοψη του ιδεολογικού άξονά της/του υπό τον τίτλο 'Θάνατος για τον Θάνατο'. Λίγα χρόνια αργότερα μια Συνωμοσία Ρώσων μηδενιστών θα πετύχαιναν το ακατόρθωτο, να εξοντώσουν τον Τσάρο, ενώ αποτέλεσαν πρότυπο μοντέλο για την πολιτική οργάνωση της Τρομοκρατίας. Η Τρομοκρατία εκείνης της περιόδου διαιρείται σε δύο χρονικές περιόδους. Η πρώτη τοποθετείται στα τέλη του 1870 και η δεύτερη στις αρχές του 20ου αιώνος. Οι Ρώσοι Επαναστάτες των πρώτων κυμάτων τρομοκρατίας εμφορούνταν από ανιδιοτελή ένστικτα και κίνητρα όσον αφορά τις πράξεις τους, είχαν δε έντονα ριζωμένο το στοιχείο του πατριωτισμού εν πλήρη αντιθέσει με τις διεθνιστικές κορώνες των σύγχρονων αντεξουσιαστών. Ο μοναχικός Αλμπέρ Καμύ αναφέρεται επισταμένα στην ιδιοσυγκρασία των Ρώσων Μηδενιστών στα έργα του 'Οι Δίκαιοι', και 'Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος'. Ο Καμύ αναφέρει πως επί του συνόλου οι Ρώσοι Επαναστάτες φιλοδωρήθηκαν με διώξεις, φυλακίσεις, θανατικές καταδίκες, ωστόσο το παράδειγμά τους είναι το φωτεινό σημείο της όλης υποθέσεως. Επίσης, τα θυελλώδη γραπτά του απροσάρμοστου Μιχαήλ Μπακούνιν και του κυνικού Σεργκέι Νετσάγιεφ επηρέασαν σημαντικά τους σύγχρονους Επαναστάτες, υποβάλλοντάς τους στην μεταφυσική υπόσταση της Εξέγερσης όσο στην βιωματική εμπειρία της. Η πολιτική Τρομοκρατία είναι αυτή που μετέπειτα θα προκαλέσει το ξέσπασμα της πρώτης 'εμφύλιας' σφαγής στην Ευρώπη. Η πολιτική Τρομοκρατία αργότερα θα έχει αποτέλεσμα την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιρλανδίας (με πρωτεργάτη τον IRA), την αμφιλεγόμενη δημιουργία του ιμπεριαλιστικού Κράτους του Ισραήλ μετά το πέρας της δεύτερης 'εμφύλιας' σφαγής που επεκτάθηκε από την Ευρώπη σε ολόκληρο τον Κόσμο (σημαντικό ρόλο σ' αυτό έπαιξε η Συμμορία Στέρν), την αρχή του τέλους της γαλλικής κατοχής της Αλγερίας (με αιχμή του δόρατος το 'Μέτωπο για την Εθνική Απελευθέρωση' - FLN).



Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ!



ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ!



...συνεχίζεται