Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Γεννηθείτε από τα κόκαλά μου, πνεύματα της εκδίκησης…







ήταν η κατάρα της Βασίλισσας στο λαό του Αινεία στην ομώνυμη Αινειάδα του Βιργιλίου. Η αηδία που προκαλεί στον καθέναν μας/σας ο γενικότερος κοινωνικός και πολιτικός ορυμαγδός των ημερών είναι ανεκδιήγητη. Επί του παρόντος δεν έχουμε απολέσει το δικαίωμα να ασκούμε κριτική, αλλά και να εικάζουμε περί των όσων διαδραματίζονται γύρω μας. Δίχως ίχνος εγωισμού, σας διαβεβαιώνουμε πως δεν έχουμε σκοπό να τα χάσουμε. Όχι ως κεκτημένα, αλλά ως δομικά στοιχεία του πολιτικού λόγου. Ο πολιτικός λόγος μας θα διαδοθεί, η πολιτική τακτική μας θα ευοδωθεί, όλα αυτά σε πείσμα της σιχασιάς που αισθανόμαστε για τον ξεπεσμό της ίδιας της ζωής μας/σας.

Η πολιτική κρίση που οξύνεται μέρα με τη μέρα, αποκαλύπτει δομικά στοιχεία της λειτουργίας αυτής της κοινωνίας που είναι ιδιαίτερα σημαντικά και τα οποία ουδείς εξ ημών/υμών δύναται να προσπεράσει.

Αναζητούμε που βρίσκεται η τρύπα απ’ όπου το κοινωνικό πλοίο μπάζει νερά και οδεύει στο βυθό. Σε τι συνίσταται για την ακρίβεια η δυσλειτουργία αυτού του πολιτεύματος. Φταίει ο καπετάνιος που το έριξε στις ξέρες; Φταίνε οι αδιάφοροι μούτσοι του; Φταίνε οι εκπονητές του νηολογίου; Μήπως φταίνε οι άθλιοι επιβάτες του οι οποίοι εξαιτίας της αδιαφορίας τους και της αγνωσίας τους δεν κατάφεραν να σωθούν στο ναυάγιο; Άπειρα γαμημένα βασανιστικά γιατί και άπειρες διαολεμένες απαντήσεις…

Ίσως να ζούμε τις τελευταίες ημέρες μιας σύγχρονης Πομπηίας που οικοδομήθηκε στη διαφθορά, την παραοικονομία και την λατρεία του μαύρου χρήματος, αλλά πολύ περισσότερο στην έλλειψη σεβασμού. Ίσως και να ζούμε την συντριβή μιας νέας Καρχηδόνας από την αντίστοιχη αυτοκρατορική Ρώμη. Ίσως, ίσως…

Βέβαιον είναι ότι τα δεσμά που μας/σας κρατούν κάτω είναι σφιχτά. Οι αόρατες αλυσίδες είναι ακόμα πιο σφιχτές. Ο εχθρός είναι αόρατος. Στην κοινοβουλευτική εκπροσώπησή του, στους τηλεοπτικούς δέκτες, στις εφημερίδες, στο διαδίκτυο, μας εμφανίζει ορισμένα προσωπεία που ο ίδιος επιλέγει να χρησιμοποιήσει. Εξίσου βέβαιο είναι πως τον εχθρό δεν τον γνωρίζουμε καν. Αντανακλάσεις του πολεμάμε.

Ο Καζαντζάκης δεν παύει να είναι επίκαιρος, λέγοντας “Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.

Η μεταπολίτευση, όπως η Καρχηδόνα, πρέπει να καταστραφεί. Πως θα γίνει αυτό, μέλλει να το αποδείξουν οι μέρες της δίκαιης οργής που έρχονται σαν καταιγίδα. Το ανθελληνικό σάπιο κράτος όντας υποταγμένο στο κράτος εν κράτει του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, οι επί μονίμου βάσεως διατεταγμένοι αντιεξουσιαστές του, οι φιλόδοξοι πληρωμένοι κονδυλοφόροι του, οι εγκληματίες λαθρομετανάστες του, οι ελεεινοί πολιτικάντηδες του, τα αμέτρητα πρόθυμα τσιράκια του, όλους αυτούς τους μηχανισμούς και πόσους άλλους φανερούς και μυστικούς έχουμε απέναντί μας. Αυτοί οι μηχανισμοί θέλουν πάση θυσία να μας δέσουν σε μια κόλλα χαρτί. Ουδείς άμοιρος ιστορικών ευθυνών.

Μπροστά στην αδράνεια, την ακινησία, την παγωμάρα, την γκρίζα ζώνη στην οποία βρισκόμαστε όντες περιπλανώμενοι και αναζητώντας την θέση στο χωροχρόνο, δεν πρέπει να απολέσουμε ένα πράγμα. Χωρίς αυτό είμαστε νικημένοι από χέρι αλλότριο. Την ΠΙΣΤΗ μας/σας.
Μπορεί να δούμε την πατρίδα που λατρεύουμε να σείεται από τον Εγκέλαδο και να αλλάζει ακόμα κι η μορφή της. Ο Εγκέλαδος κινούμενος και στενάζοντας ενίοτε μέσα στο τάφο του προκαλεί εκρήξεις ηφαιστείων και σεισμούς. Ο Εγκέλαδος προέρχεται από τον στερεό φλοιό της Γης. Για την ακρίβεια είναι εγκατεστημένος στα πετρώματα της γης. Έτσι κι εμείς. Είμαστε η κατάρα όλων των ασεβών. Είμαστε ο τιμωρός των καταπατητών της γης μας. Είμαστε θαμμένοι στα πετρώματα αυτής της ιερής γης καθώς τα πόδια αναρίθμητων ξέων ιερόσυλων μας πατούν. Ο βράχος όμως είναι σκληρός. Χαμογελάμε σαν νεκροκεφαλές στην κακομεταχείριση. Έχουμε απόλυτη συνοχή. Θα γίνουμε ο κοσμικός όλεθρος στα βέβηλα πατήματα των ξένων και η γη που θα σχιστεί και θα τους καταπιεί στα έγκατά της.

Στις μέρες που έρχονται, η εθνικιστική / εθνικοσοσιαλιστική λύσσα θα πάρει την σκυτάλη στον αγώνα για εθνική αξιοπρέπεια και τελική επίθεση στην καρδιά του κτήνους για το θανάσιμο πλήγμα. Η λάσπη που εκτόξευσαν εναντίον της Ιδέας μας, παρουσιάζοντας τους εθνικιστές / εθνικοσοσιαλιστές ως διεφθαρμένα όντα που καρπούνται τον πλούτο του λαού και ως συμμετέχοντες σε έκνομες δραστηριότητες είναι λάσπη που προέρχεται από τον οχετό της ψυχής διάφορων συνεργαζόμενων μεταξύ τους σκουληκιών που καταξιώνονται μονάχα εκεί που καταβαραθρώνονται οι άλλοι. Αλλά…

Κάποτε τα ψέματα θα γκρεμιστούν και η αλήθεια τότε θα λάμψει και τότε θα αναστηθούμε. Η ώρα αυτή ήλθε και κανείς δεν θα ματαιώσει τίποτα και ποτέ πια!

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ