Τόνοι αδίκως σπαταλημένης μελάνης, αλλά και ποταμοί δηλητηριώδους σίελου ξοδεύτηκαν από καθαρολόγους-παπαρολόγους και φιλοσόφους της φακής εναντίον μας στον προφορικό αλλά και τον γραπτό λόγο. Ένα πραγματικό θέατρο του δειλού, του παραλόγου και του παπαρολόγου. Το αποτέλεσμα αυτής της συντονισμένης λάσπης απολύτως κανένα. Τα φλύαρα στόματα ξεράθηκαν, τα πληκτρολόγια ταλαιπωρήθηκαν από το βασανιστικό πάτημα των πλήκτρων, οι συντελεστές της βλακείας κάηκαν στο ζέσταμα. Αναφερόμαστε στα ανθρωποειδή εκείνα που όντας κρυμμένα πίσω από τα υπερσύγχρονα πληκτρολόγιά τους, δυσκολεύονται έστω και να αναπνεύσουν καθώς η φαρδιά κοιλιά τους βρίσκει στο γραφείο επί του οποίου καταστρώνουν τα σχέδια πραγματοποίησης της αφηρημένης εθνικής φρουτοπίας που ευαγγελίζονται. Την ευφάνταστη φρουτοπία που γλείφει το παρελθόν, την ονομάζουν κοινωνικό μετασχηματισμό του μέλλοντος. Οι νεκροί σιγά-σιγά ανασταίνονται και μας κυνηγούν. Δόξα σοι Κύριε!
Οι κοινωνίες αλλάζουν μονάχα όταν τα μεγαλοφυή υποκείμενα-υποκινητές των επαναστάσεων εξωτερικεύουν την εσώτερη θέληση τους για αλλαγή, κάνοντας την πράξη ή εξωτερική εκδήλωση στον κόσμο αμφότερα ως βούληση και ως παράσταση. Όλα αυτά σε αντίθεση με τους γλυκανάλατους ναβουχοδονόσορες της αντεπανάστασης. Όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι του πρωκτού, αποτελούν πρώτα θύματα του ίδιου του εαυτού τους καθώς τον ξεγελούν ακατάπαυστα. Έπειτα συγκαταλέγονται στα υποψήφια θύματα-δούλους της πελατειακής σχέσης μικροεξουσιαστών-εξουσιαζόμενων, ενώ καταλήγουν να είναι οι τελευταίοι αποδέκτες της βρώμικης προπαγάνδας που διεξάγουν οι ίδιοι σε βάρος όλων όσων δεν τους μοιάζουν και δεν τους αναγνωρίζουν ως πρότυπα.
Αγωνιστής δεν είναι αυτός που αναγνωρίζει ότι το ποτάμι είναι βρώμικο, αλλά αυτός που το καθαρίζει. Από ηγετίσκους τσέπης και υποψήφιους πολιτευτές χορτάσαμε. Ο χώρος της εθνικής αντίδρασης βρίθει από τέτοιους χομπίστες. Από πρόσωπα που θα λερώσουν οικειοθελώς τα χέρια τους στον αγώνα πάσχουμε. Ο χώρος της εθνικής αντίδρασης είναι ένας άθλιος χώρος αθλίων που ηδονίζεται χάρη στην αθλιότητα που τον χαρακτηρίζει και υπάρχει χάρη στο δελεαστικό ιδεολογικό περιτύλιγμα που σφετερίζεται από την σκληρή κι αληθινή θεωρία του πολέμου της ζωής.
Αυτό τον εμετικό χώρο θα τον πολεμήσουμε λυσσαλέα και θα τον συντρίψουμε μαζί με όλα τα κατακάθια που τον έχτισαν παγιδεύοντας αγωνιστές και εκμεταλλευόμενοι την νεότητα όλων όσων πίστεψαν σε ιδέες και όχι σε απολαβή κερδών και τίτλων.
Εμείς προτιμούμε ένα άθλιο τέλος σε κάθε επίπεδο παρά μια βαρετή αθλιότητα χωρίς τέλος. Και πράγματι, η αθλιότητα του χώρου της εθνικής αντίδρασης-συντήρησης-αντεπανάστασης δεν έχει αρχή και τέλος. Οι γλοιώδεις φορείς της τρέμουν την αλήθεια και πολύ περισσότερο την εθνική επανάσταση σαν τον διάβολο το λιβάνι. Περισσότερο δειλοί και απείρως υπερφυσικοί ηλίθιοι κι από τους χρήσιμους ηλίθιους εξασκούνται στην σκοποβολή ανέφικτων στόχων. Για όλους αυτούς, ο πολιτικός αγώνας οριοθετείται μέσα από τις πνευματικές ίντριγκες που δημιουργούν μεταξύ τους ως άλλοι πολιτικοί χωριάτες-αγωγιάτες-ιδιοκτήτες που γκαρίζουν με γραφικότητα για να τους ακούσει όλο το γραφικό χωριουδάκι στο οποίο περνούν με ιδεολογικό διακοποδάνειο τον καιρό τους. Χάρη στους αφροδισιακούς διαδικτυακούς τσακωμούς τους που αρχίζουν και τελειώνουν μέσα στους τοίχους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εκτονώνουν την αυτοϊκανοποίηση τους. Κατ’ αυτούς η επανάσταση μπορεί να περιμένει. Αυτό μαρτυρά η όλη συμπεριφορά τους. Εμείς όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε. Όσοι μείνουν πίσω θα μαζέψουν τα απομεινάρια ενός κόσμου που καταρρέει. Κανείς τους δεν αξίζει τον οίκτο μας. Την εκτίμησή μας αξίζουν μόνον οι πραγματικοί μαχητές, διότι μόνον αυτοί αξίζει να ζουν, διότι αυτοί ζουν μέσα από τον αγώνα και ο αγώνας παίρνει ζωντάνια χάρη σ’ αυτούς.
Όλη κι όλη η δραστηριότητά αυτών των αχρείων, οι οποίοι ως άλλοι κόμηδες περιοχών “διοικούν” μια αποτυχημένη ιστοσελίδα εικονικής πραγματικότητας ο καθένας τους μέσα από την οποία αυτοϊκανοποιούνται είναι να αναρτούν ως σώβρακα στο διαδίκτυο τις διάφορες ασυνάρτητες παπαρολογίες τους και να τις παρουσιάζουν δήθεν ως καινοτομίες στην εθνικιστική ή εθνικοσοσιαλιστική φιλοσοφία και ρητορική. Όμως, όταν φτάνει η κουβέντα στο πρακτικό κομμάτι του αγώνα που υποτίθεται πως πρεσβεύουν, τότε τους ψάχνεις μέσα στη σακούλα με τα γαριδάκια. Πότε δήθεν δεν είναι ιδεολογικά κατασταλαγμένοι και θέλουν τον καιρό τους σαν το κρασί που ωριμάζει, πότε διαφωνούν από φανερή απροθυμία, καθ’ έξη γκρίνια και ολοφάνερη δειλία με ό,τι έχει να κάνει με πρακτικές δραστηριότητες, πότε δήθεν έχουν ναυτίες ή στομαχόπονο, δήθεν άργησαν να πάνε κάπου, κ.α. Τέτοια δειλά ανθρωπάκια όχι μόνο δεν έχουν θέση ανάμεσά μας, ούτε καν στην ατμοσφαιρική περίμετρο αλλά κυριολεκτικά απολύτως καμία θέση στην μελλοντική κοινωνία.
Από τη μεριά μας είμαστε υπερήφανοι διότι αγγίξαμε σε πείσμα όλων αυτών των χαιρέκακων σκουπιδιών αυτό που συνολικά ο άθλιος αυτός χώρος ονομάζει Πειρατική Ουτοπία, κατηγορώντας μας συμφώνως προς το ότι “όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια”. Η δική μας Πειρατική Ουτοπία είναι αυτό που ΔΕΝ τόλμησαν ποτέ τους να σκεφτούν και ποτέ τους καν να επιχειρήσουν. Εμείς σπάσαμε την οριογραμμή που θέτει το καθεστώς και επιλέξαμε να κάνουμε βίωμα τις ιδέες μας σε βάρος των κάθε λογής παλιανθρώπων που μπήκαν ως εμπόδια στη θέληση μας. Και τις μέρες και τις νύχτες που κάνουμε κύκλους στις πόλεις, μας κατακαίει η φωτιά της άρνησης. Βυθισμένοι στις κατακόμβες του αρνητικού, μετουσιώνουμε σε θετικότητα τον κύκλο των ονείρων μας.
Σε σας απευθυνόμαστε αυλοκόλακες και κλέφτες των εφηβικών ονείρων, ώστε να σας υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουμε ΕΜΕΙΣ για να σας ακυρώσουμε τη γιορτή που στήσατε και πολύ περισσότερο για να σας κατακρημνίσουμε από τους λαμπερούς θρόνους που φτιάξατε για να εξυπηρετήσετε το βρώμικο παιχνίδι σας.
Ο εθνικισμός και οι εθνικοσοσιαλισμός (για όσους αγράμματους κομπογιαννίτες τα βλέπουν ως δύο διαφορετικά πράγματα που το ένα αναιρεί το άλλο) απευθύνονται σε δυνατούς αλλά και εκπορεύονται από δυνατούς ανθρώπους. Οι ημιθανείς και οι κουρασμένοι ας κάνουν στην μπάντα και να μας αδειάσουν τη γωνιά, μη τυχόν και δεν τους δούμε τόσο χαμηλά που είναι και τους πατήσουμε σαν ατυχή σκουλήκια.
Εθνικισμός και εθνικοσοσιαλισμός ΔΕΝ είναι οι τέσσερις τοίχοι, ΔΕΙΛΟΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ, ούτε και η περιχαράκωση σε ανέφικτα ιδεογραφήματα που κλέβουν την ίδια τη ζωή.
Εθνικισμός και εθνικοσοσιαλισμός ΔΕΝ είναι οι πολιτικολογίες και οι θεωρητικολογίες που δεν διαπνέονται από όραμα για την ριζοσπαστική αλλαγή της κοινωνίας.
Ό,τι δεν εσωκλείει μέσα του την σπερματική αλήθεια του επαναστατικού αγώνα είναι καταδικασμένο να ψοφήσει, αλλά και να απορριφθεί ως μπαγιάτικο από το φιλοθεάμον κοινό.
“Οι επαναστάσεις είναι οι περίοδοι που οι φτωχοί δεν είναι βέβαιοι για το δίκιο τους, οι πλούσιοι για την περιουσία τους και οι αθώοι για τη ζωή τους”, σύμφωνα με κάποιον Γάλλο συγγραφέα.
Αυτή η πρόταση απαντάει συγχρόνως στους διαμαρτυρόμενους για την επαναστατική αναλγησία του καιρού μας, στους καιροσκόπους συντηρητές που θέλουν την παραμονή στον κοινωνικό βούρκο και στους έχοντες ενοχές για την άρνησή τους να κουνήσουν έστω και το μικρό δάκτυλο τους. Η πρόταση αυτή απαντάει στην μια και πολύμορφη συγχρόνως κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που θέλουν να συνεχίσουν τον ήσυχο ύπνο τους σε βάρος των ανήσυχων πνευμάτων. Ε, αυτούς τους ασυνείδητους δεν θα τους αφήσουμε να πάρουν ανάσα…
Κι όπως έλεγε ο εξεγερσιακός θιασώτης του φυσικού πατριωτισμού Μιχαήλ Μπακούνιν “αληθινοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε”. Ο πατριωτισμός μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το Έθνος και τη Φυλή και ως εκ τούτου είμαστε Εθνικιστές Επαναστάτες που δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα πέρα από τις αόρατες αλυσίδες μας. Σε αντίθεση με όλα εκείνα τα εγωκεντρικά τομάρια του χώρου της εθνικής αντίδρασης, τα οποία έχουν να χάσουν πολλά και δεν διακινδυνεύουν την ριζοσπαστική αλλαγή για χάρη των διακυβευόμενων συμφερόντων τους, ΕΜΕΙΣ ενισχύουμε την επαναστατική δυναμική του εθνικιστικού και εθνικοσοσιαλιστικού πολιτικού αγώνα σε πανελλήνια κλίμακα ως την μόνη επαναστατική πραγματικότητα.
Υφαίνουμε ένα σάβανο για όλα αυτά τα φιλοτομαριστικά κατακάθια και ένα πέπλο ανωνυμίας για κάθε ειλικρινή μαχητή του ελληνικού εθνικισμού και εθνικοσοσιαλισμού.
Δειλοί και κατσαπλιάδες όλων των χώρων, δεν έχουμε καμία συμβουλή για σας…
Εμείς θα παραμείνουμε οι σύγχρονοι Ιησουίτες του πολέμου και της εθνικιστικής λαίλαπας. Μια εθνικοσοσιαλιστική κόλαση σας περιμένει…
Και μην ξεχνάτε… το υποσυνείδητο εκδικείται τη νύχτα, διότι κατά τον Σελίν “αυτό είναι η ζωή: μια αχτίδα φωτός που χάνεται μέσα στη νύχτα”…
“Ανοίγεται τώρα, μπροστά στα θολωμένα μάτια σας, στα σκοτισμένα μυαλά σας, δρόμος αληθινός! Δρόμος ζωής και πολέμου! Αν τον θέλετε, πάρτε τον! Ειδεμή σαπίστε εκεί που είστε...”
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΜΑΙΑΝΔΡΙΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
Σύντροφοι / Συντρόφισσες από τις γειτονιές του Πειραιά
